HAKAN TAŞ YAZDI
1 Eylül günü göreve yeni başlayacak öğretmenlerin çoğu Doğu ve Güneydoğu’ya atandı.
Tercih dışı bölgemize atanan öğretmenlerin tepkileri doğrusu beni çok kızdırdı. Şemdinli, Yüksekova ve Hakkari merkeze atanan öğretmenler gözyaşlarına boğuldular.
Bir bayan öğretmen, “Lanet olsun, Hakkari Yüksekova’ya tayinim çıktı. Üstelik okul birincisiyim” diyerek kentimize lanet okuyor. Bir başka bayan öğretmen yine ağlayarak; “Şemdinli çıktı, ne yapacağımı bilemiyorum” diyor. Bir başka bayan öğretmen yine; “Hakkari çıktığı için çok üzgünüm” diyor.
Siz dememeniz gerekenleri dediniz. Şimdi sıra bende, bende söylemem gerekenleri söyleyeceğim. Zaten çoğunuz gönülsüz ve istemeyerek ilimize gelmektesiniz. Bu isteksizliğinizi derslere de yansıtarak verimli olamamaktasınız. Tüm sınavlarda sondan birinci gelmemizin başlıca sorumlusu da sizlersiniz.
Hiçbir çocuk ve genç geri zekalı değildir. “Yüksekova çıktı” diyerek feryat, figan etmenize bir anlam veremedim. Madem her taraf vatan parçası diyorsunuz, madem ki doğu ve güneydoğu’da eğitim kalitesi düşük diyorsunuz o zaman gece hayatınızdan, zevklerinizden, eğlencenizden, tatilinizden feragat edin ve mesleğinizin kutsallığına inanarak buradaki fidanları sulayın. Öğretmenliğin en zevkli tarafı en çok ihtiyaç duyulan kişilere eğitim vermektir. En ücra köşeye gidip ilim yaymaktır.
İnsan sevmediği bir yerde huzurlu olamaz. Huzurlu olamadığı bir yerde verimli olamaz. Verimli olamadığı yerde üretken olamaz. Üretken olamadığı yerde faydalı olamaz. Faydalı olamadığı yerde barınamaz. O yüzden size tavsiyem ağlayarak intiharın eşiğine gelmek yerine istifa edin ve gelmeyin. Sizin gibi öğretmenleri de biz istemiyoruz.
Başka bir branş veya meslek gurubu olsaydı inanın üzülmezdim. Hatta burada sosyal hayat yok diyerek destek çıkardım. Ama işin adı “eğitim” olunca tepkimin rengi de değişir. Ben öğretmen olsaydım inanın en ücra köşenin en gidilmez köyüne gidip orada insanlar yetiştirmek isterdim. Bu meslek sadece maaşa endeksli gelip giderek süreyi doldurma işi değildir. Baştan sona vicdan ve cesaret işidir.
Yıllardır zaten öğretmensizliğe mahkum edilmiş bir kentin eğitim mağdurlarıyız. Bölge, kent ve insan ayrımı yapan ve Hakkari’yi başka bir ülke gibi gören zihniyetleri vicdanlarıyla baş başa bırakıyoruz.
