“Din olarak, sizin için İslam'ı beğendim.” (Maide Suresi-3)
Biz insanlara düşen de, Allah’ın bizim için seçtiği “İSLAM DİNİNİ” hayatımızda tatbik etmektir.
Peki dindar olurken, milli kimliğimizi inkâr mı etmeliyiz? Hayır, İslam’da böyle bir şey yoktur. Allah (c.c.) bize dini seçtiği gibi, milliyetimizi de seçmiştir. Bir insan şöyle bir sipariş verebilir mi, “Allah’ım ben falan millete ait olan bir anne ve babadan doğmak istiyorum”? Kimse Allah’a böyle bir siparişi veremez. Bak, Allah insanları farklı millet ve kabilelerden yarattığını nasıl ifade ediyor?
“Ey insanlar! Muhakkak ki Biz, sizi bir erkek ve bir kadından yarattık. Ve sizi MİLLETLER ve KABİLELER kıldık ki, birbirinizi tanıyasınız.” (Hucurat Süresi-13)
Evet, insanların farklı millet ve kabilelerden oluşması birbirlerini tanımak ve yardımlaşmak içindir. Yoksa birbirlerinden nefret edip, biri diğerine zulüm etmek için değildir.
Kısacası insanın milli kimliğine sahip çıkması DİNİ bir görevdir. Ama milli kimliğine sahip çıkarken de, başka milletleri de inkâr etmemeli ve onlara saygı duymalıdır.
Milli kimliğin en önemli unsuru “ANADİLDİR.” Bakınız Allah (c.c.) dillerin ve insan renklerinin farklılığının hikmetlerini ayette nasıl dile getiriyor?
"Göklerin ve yerin yaratılması, DİLLERİNİZİN ve RENKLERİNİZİN farklı olması da O’nun delillerindendir. Şüphesiz bunda bilenler için elbette ibretler vardır" (Rum Süresi-22)
Demek “ANADİL” Allah’ın ayetlerinden biridir. Bir insan anadiline sahip çıkarken, aynı zamanda Allah’ın ayetine sahip çıkmaktadır. Yukarıdaki ayetlerden anlaşılacağı üzere, bir milletin dilini ve kimliğini inkâr etmek, KÜFÜRDÜR! Ne yazık yıllardır Kürt halkının kimliği ve dili inkâr edilmektedir. İşte bu hem zulüm, hem de küfürdür.
Ey iman edenler ! Allah'tan sakının ve Sadıklarla beraber olun.(Tevbe Süresi:119)
Size tavsiye edeceğim en “İNSANİ” ve en “İSLAMİ” çizgi şudur:
“Ne dindarlık adı altında milliyetsizlik, ne de milliyetperverlik adı altında dinsizlik!”
(sûfî Mümîn el ébbasi el Hekkârî)
