Bu projenin çıkış amacı kabul süreci uzun ve son derece çetrefilli buna kısaca değineceğim ve sonrasında bu projeyle ilgili yaşadığımız bir trajikomik durumu da sizlerle paylaşma gereğini hissetim. Projenin çıkış amacı aslında öncesinde bu hizmete benzer bir hizmetin esik tarafının telafi edilmesine dayanır. 2000 yılında Hakkari merkez ve ilçelerde yaşayan ihtiyaç sahibi engellilere 15-20 adet engelli motosikleti verildi. Hatta bu engellerden biri bendim o motosikletleri alan engelli arkadaşlarım gibi bende çok heyecanlıydım. Ancak hevesimiz kursağımızda kaldı. Çünkü maalesef bu araçlar kalite ve konfor olarak vasatın altında olması kullanılan motorların ağaç motorlarından farkız olduğu çıkardıkları gürültüden hemen anlaşılıyordu.
Benim gibi diğer engelli arkadaşlarım bu araçların devamlı arıza vermelerinden dolayı bu araçlardan istifade edeceklerine kapılarında çürümeye mahkum etmekten başka çareleri kalmadı. Kurum bu konuda iyi niyetini kullanarak bu hizmetin sadece finansmanını sağlamışken bu önemli hizmete aracı olan kişi yada kişiler çokta etik davranmayarak hem hizmet sağlayıcıya hem de hizmetin sahiplerine yanlış yapmışlardı. Bu yanlışı görmüş olan hizmet sahibi biri olarak ben mevcut eksikleri tespit ederek Bedensel Engelliler Derneği Başkanı olarak yeniden projelendirip Sosyal Yardımlaşma İl Müdürlüğü desteğiyle daha önce mağdur edilmiş engellileri de katarak yeniden Bedensel Engelliler Derneği olarak başvurduk.
İyi niyetimiz olumlu karşılanarak genel müdürlük tarafından başvurular kabul edildi. Daha konforlu sorunsuz dikkatinizden kaçmamıştır. Hakkari çarşı merkezi ve mahallerde rahatlıkla dolaşan Üç Tekerlekli Motosikletler engellilerimiz tarafından kullanılmaktadır. Bu motosikletleri valiliğimiz desteğiyle bugüne kadar 13 Adet dağıtık yoğun ilgiden dolayı talepler halen devam etmektedir, İmkan verildiği sürece bu hizmetimiz devam edecektir. Bu konuda başta valimiz Sayın Muammer Türker ve Hakkari Sosyal Yardımlaşma Dayanışma Vakfı Personeline duyarlılıklarından dolayı temsil ettiğim kurun adına şükranlarımı sunuyorum.
Başımızdan geçen trajikomik olaydan bahsetmiştim. Taleplerin devam ettiği süre içerisinde yukarıda ifade ettiğim 2000 yılında vasatın altında verilen motosikletle mağdur edilen ve Yüksekova ilçesinde ikamet eden ve engelinden dolayı koltukaltı değneği desteğiyle yürüyebilen evi ilçe merkezine en az bir köy yolu kadar uzak olan evi hiçbir geliri olmayan sadece çarşı merkezinde küçük bir seyyar tezgahla ailesini geçindirmeye çalışan bir engelli kardeşimiz bir gün derneğimize geldi.
Ulaşımda ciddi sıkıntılar yaşadığını derneğimiz tarafından getirttiğimiz yeni motosikletleri haberlerde gördüğünü ve müracaat etmek istediğini ifade etti. Bende durumu memnuniyetle karşılayarak işlemlerini hızlandırmak üzere gerekli evraklarını hemen düzenleyerek mağdur olmaması amacıyla Yüksekova Kaymakamlığı Sosyal Yardımlaşma İl Müdürlüğü personeliyle telefonla irtibat kurarak gerekli alımın yapılacağını mağdur edilmeyeceği konusunda gerekli icazeti alarak evraklarını kuruma gönderdim. Yaklaşık 3 ay sonra kurumu aradığımda kurumun personeli tarafından güçlükle hazırlanan evrakların tüm aramalara rağmen kaybolduğunu ve bulunamadığını öğrendim.
İnatla başvuru için engellimizi yenide bin bir güçlükle evraklarını düzenlemesi için yönlendirdim ve engellimize ikinci bir eziyetle yeniden evraklarını kuruma teslim etmesi için gönderdim. Yine üç aylık abuk sabuk formalite evrak eksileri için yeniden işlemler askıya alındı. Yine inat ve sağduyuyla kurum personelinin insafında sözde eksik gerekli evrakları toplayıp verdik. Bir ay daha neticeyi bekledik ve bir ayın sonunda aynı kurum personelini aradığımda evrakların halen genel müdürlüğe gönderilmediğini öğrendim. Bu insanı bu kadar mağdur etmesine karşılık temsil ettiğim engelliler adına birazcık üstelediğimde personelin trajikomik bir iddiasıyla karşı karşıya geldim. Hiçbir değişiklik yapmadan ağzından çıkan kelimeleri eksiksiz ve yalansız yazıyorum.
' BEYEFENDİ SİZ NEDEN BU ENGELLİ İÇİN BİZİ BU KADAR MEŞGUL EDİYORSUNUZ YOKSA BU ENGELLİ SİZİN AKRABANIZ MI'' ve ben bu bayan personelin söylediği karşısında yaklaşık birkaç dakika boyunca geçirdiğim sok karşısında resmen dondum kaldım. Kedisinin cebinden çıkmayacak bir bedel karşılığında görevi icabı yapması gereken ancak sergilediği bencil ve düşmanca tavra karşılık bu olumlu hizmeti bağdaştırdığı zihniyet sanki onun popülist tutumu benim kardeşçe tutumumdan daha önemliymiş gibi göstermesi hatasını örtmek isterken sarf ettiği anlamsız cümlelerle battıkça batıyordu. Bu cümleleri sarf eden bu bayan personelin unuttuğu bir şey vardı sadece o engelli kardeşim değil ilimizde yaşayan ve hiçbir kan bağımız olmamasına rağmen 3 bin engelli benim kardeşim ailem akrabam. Ben bu hizmeti o hanım efendi gibi maaş karşılığı yapmıyorum.
Bu sadece sosyal bir sorumluluk herkesin hepimizin katkı sunması gereken bu kutsal görev için insanların konuları kişileştirmesi açıkçası beni incitiyor. Hikayenin sonu daha trajik sonrasında bu engelli kardeşimiz nefsi-i izzetti onuru rencide edilerek müracaatından vazgeçmesi sağlanıyor. Benim işin peşini bırakmamama rağmen engellimizin müracaatından yani basit zihniyetler tarafında yasal hakkı elinden alınarak gözünün korkutulmasıyla benimde Bedensel Engelliler Derneği olarak elimi kolu bağladı. Bu tür konulardan örümcek zihniyetli kişilerden dolayı asla kurumları yıpratmak istemiyorum . Keza burada yanlış asla tüm kuruma veya kurumlara mal edilmedi edilmeyecek . Ancak ümit ediyorum ki kurumlar biran önce bu bayat zihniyete sahip kişileri revize eder ve daha fazla insan mağdur edilmez"
