Her ölüm acıdır elbette. Ve her ölüm, eksiltir bir yanımızı. Bazısı daha çok acıtır içimizi, bazısı daha çok eksiltir. Ve hiç kimse ölümü yakıştıramaz sevdiğine. İnanan bir kalple "İnna lillâhi ve innâ ileyhi râciûn'' derken ağlamak çare değildir belki de ama sevdiğinin ardından akıtılan gözyaşları, birlikte geçirilen zamanlara haykırıştır sessizce. Hesapsız, vuslatsız, hiç bitmeyecek sanılan zamanların bitişine inanamayıştır aslında.
Peşinden koşulan umutlara, sevdikleri için büyütülen hayallere veda ediştir. Yüreğinin en ulaşılmaz yerinde kurulmuş dostluğun bir ömür yarım kalışıdır. Arkadaşım, dostum, sırdaşım ve kardeşim Ercan'ı kaybedeli tam iki yıl oldu. Onu kaybetmek ne kadar acıtıysa içimi, bir o kadar eksiltti benliğimi. Şimdi hala ne yana baksam onu görmek, nereye kulak versem onu işitmek istemem, her an akmaya hazır gözyaşlarımı biriktiriyor gözlerimde.
Tek beklentisi çocuklarının geleceği olan arkadaşımı yitirdiğime inanmak gelmiyor içimden. Hala bir rüyadayım, biri uyandırsın diye bekliyorum. Her an beni arayacak, hadi seni bekliyorum diyecekmiş gibi geliyor. Birlikte yürüdüğümüz yollarda sanki yanımdaymış gibi yürüyor, benimle hala konuşuyormuşcasına kendi kendime konuşuyorum. Kardeşim Ercan'ı kaybedeli iki yıl olmuş.
Artık gölgesine sığınıp yan yana yürüyemeceğiz, o dünyayı değiştirmeyi düşlediği engin fikirlerinden yararlanamayacağız, her gün aynı kahvede oturup çaylarımızı yudumlarken, çocuklarımızın geleceğini konuşamayacağız, memleketin sokaklarında dolaşırken aklımızdaki projelerden bahsedemeyeceğiz ve yarına dair hayallerimizi paylaşamayacağız artık.
Daha birlikte bir çok projeler yazacak, yurt dışına çıkacak, yabancı şehirlerin sokaklarında birlikte dolaşacaktık. Babalarımız gibi yine birlikte yaşlanacak, her gün belki yine aynı kahvede oturup bugünlerden bahsedecektik.
Ercan kardeşimi kaybedeli iki yıl geçti.
Memleketi için yaptığı onlarca projeden bahsederken gözlerinin içi parlayan, yaptıkları için bir kez olsun övünmeyen, yaptıklarını değil yapmayı planladığı projeleri konuşmayı seven, yapamadıkları için hayıflanan, dokunabileceği her yüreğe içtenlikle dokunan, hayata geçirdiği projeler ve verdiği eğitimlerle bir çok hayata dokunan kardeşim Ercan'ı iki yıl önce kaybettik.
Hakkari'de verilen girişimcilik belgelerinin neredeyse tamamında emeği olan girişimcilik hocamızı kaybettik. Bu eğitimleri verirken tek derdi memleket olan, memleketinin kalkınması için gecesini gündüzüne katıp çalışan Ercan hocamızı kaybettik.
Hakkari'de son 15 yılda gerçekleştirilen projelerin neredeyse tamamında emeği olan büyük aklı kaybettik. Mergabutan Kayak Tesisinde, Konaklama Merkezinde, Kayme Sarayı Restorasyonunda, Hakkari İŞGEM'in kurulumunda ve Hakkari Tekstilkent projelerinde emeği ve alınteri olan proje adamını kaybettik.
Geçen günlerde proje açılışı yapılan ve Rahmetli Ercan'la ikimizin büyük emek ve gayretleriyle aylarca üstünde çalışıp hazırladığımız Türkiye genelinde başvurusu yapılan 500 proje arasından desteklenmeye hak kazanan 33 projeden biri olan AB Projesi "Geleceğin Teknoloji Yıldızları Yetişiyor" Projesi ile memleketimize 221.622 Avro destek gelmesine katkıda bulunduk.
Bu proje bizim memleketimiz için çok büyük beklentimizin olduğu projelerden sadece birkaçından biriydi. Projenin hazırlanışinda emekleri olanların açılışta unutulmamış olması, Rahmetli Ercan'nın eşinin törene çağırılması takdire şayan gerçekten.
Bu projenin başvuruya hazırlanışında, ingilizceye çevrilişinde ve sözleşme için uygun hale getirilmesinde DAKA Kalkınma Ajansı Hakkari İl Temsilcisi Oğuz bey ve özellikle son ana kadar bizlerin yanında olan, bizlere bilgi ve tecrübesi ile yol gösteren Proje Uzmanı Ali hocamızın emekleri de asla yadsınamaz.
Ancak sadece bir teşekkürle değil halen faaliyette olan projelerden birindeki atölyeye "Ercan ERİP" isminin verilmesi adının yaşatılmasına ve emeklerinin unutulmamasına vesile olacaktır.
Önce kalbinde sevdası hiç eksilmeyen bir eş, sonra evlatlarının geleceği için var gücüyle çabalayan bir babaydı. Bir işi olsun diye gördüğü her gence yardımcı olmaya çalışan, onlara verdiği girişimcilik kursları ile ufuklarını açan bir hoca, bütün varlığıyla memleketinin geleceğini düşünen bir proje adamı ve çok büyük bir değerdi.
Artık yok aramızda. O içten gülümsemesini, dost canlısı ve paylaşmasını seven yüreğini, o güler yüzünü bir daha göremeyeceğiz belki ama dokunduğu hayatlarda, ortaya koyduğu projelerde ve adının geçtiği her yerde o güzel yüreği ile hep hatırlayacağız onu. Her daim aklımızda ve gönüllerimizde olacak. Sevenlerinin, öğrencilerinin ve memleketinin tekrar başı sağolsun.
Başımız sağolsun.
Medeni Erdem HANLIGİL