BELKİ DE YAŞAMAK İÇİN ÖLMEYİ SEÇİYORUZ...

Salgın almış başını giderken, bir yandan ihtiyaç telaşımız ve bir yandan korunma kaygımız...
Hangisi ağır basıyor dersiniz tabi hali hazırda işleyen bir fabrikanız veya CEO’luk yaptığınız iyi prestije sahip bir şirketiniz yoksa? 

Evet yani güzel şartlarınız yoksa ve ihtiyaçlar piramidinde yaşama koşullarını sağlamak için barınma ihtiyacından, beslenme ihtiyacına mesela çünkü bunlar yaşamak anlamında sürekli olması gereken ve sahip olmamız gereken etkenlerdir. 

Bunların sağlanması için ki hepimiz top yekün mücadele ediyoruz ve bilindiği üzere insanların %78’i ihtiyaçlarını kendisi karşılayabilmek için yoğun mücadele vermek zorunda, geriye kalan %22 ise karşılandığı için sadece karşılananı tüketmektedir. (bebek ve yaşlı bakımda olanlar)

Belki de şimdi empati yapmanın sırasıdır;
En başından düşünüp bu günler kestirilseydi belki de kimse korunmaktan, izoleden başka yol seçmezdi, lakin gel gör ki şuan 30 binlerde seyrilen vaka günlük sayısı ile karşı karşıyayız.

Ve bütün ihtiyaçlar karşılandığında bile sağlıksız bir yaşam söz konusu olmadığından en önemli gereksinim olan sağlık en büyük etken olduğundan şimdi kırmızı derin bir çizgi ve kontrolsüz olduğunda ikisininde sonunda yaşam belirtisi yoktur. Yani ikisinde de yaşamaya çalışırken yaşamdan uzaklaşma söz konusudur.

-Kadir keman çalardı sahnelerde ev tutmuştu şimdi işsiz kira ödeyemez ve ev sahibi kira ister!
-Ayşe iyi bir garson ve şuan servis yapacağı bir masa yok işsiz faturasını ödeyemeyecek!
-Ahmet abi iyi bir eğitim sonunda çok iyi bir İtalyan mutfağı aşçısı olmuştu şuan doğalgaz vanası kapalı ve kazanı durdu, iş yok!

-Sefer yakışıklı olmadığı için hiç bir işe alınmamıştı, sonunda kendine bulaşıkçı olarak iş bulmuştu, elektrik faturasını ödemek için lakin artık yıkanacak bişeyi kalmadı işsiz!

-Çağlar, Serhat ve Mila bütün sermayelerini yatırıp kampüse butik bir kafe açtılar kira ödeyemedikleri için battı sermayeleri!

-Selim akşam çalışan personeli taşıyor ve özel grup taşımacığı yapıyordu artık işi yok!
-Okul kantini ihalesi için evini sarmıştı Muhlis abi şimdi teminatı da yok işi de yok haa! Bayatlayan mal da cabası işte...

-Komisi, garsonu, PRı, aşçısı, şoförü, bulaşıkçısı, temizlikçisi, müzisyeni, mezecisi, daha sayamadığım bir çoğu işte bakmayın işte dediğime o işte aslında söylenecek bişey kalmadığıdır yoksa iş’te değiller işsiz evde!

Belki de böyle bakmalıydık ilk günden mesela pozitif olup semptomlardan hiçbiri yok deyip çıkmak yerine, bana bişey olmaz deyip savurmak yerine, maske sakalımın şeklini veya makyajımı bozuyor demek yerine, dezenfektan ellerimi kurutuyor yerine, kolonya esans gibi kokutuyor beni demek yerine, gerekmediği halde dışarıyı seçmek yerine belkide evde kalmalıydık zamanında..!

Şimdi bunlara sorarsanız tabiki de yaşamayı sürdürmek için yeniden iş başı diyecektirler şüphesiz, çünkü mecburdurlar, çünkü başka şansları yoktur... 
İşte bu yüzden de belki yaşamak için ölmeyi seçiyoruz!
Ve hepimizde belki özeleştiri yapmak zorundayız hepimiz hata yaptık 
Hafife aldık ve işsiziz şimdi...
Daha sağlıklı bir zaman dileğindeyim, kendinize gerçekten kendiniz için ve sevdikleriniz için iyi bakın..!