23 Kasım 2024
  • İstanbul18°C
  • Ankara12°C

BEN NE GÜNLER BIRAKMIŞIM ARDIMDA

Ben ne günler bırakmışım ardımda

Uzun bir süre cezaevinde kalan Yaşar Gümüşl'ü çektiği o muhteşem klibin ardından bu defa ise yazdığı şiiri Hakkarihabertv ile paylaştı.

16 Aralık 2012 Pazar 11:56

Ben ne günler bırakmışım ardımda

Geleceğe taşınan

Bir yanık vatanda

Vatanı gidilmez yerde.

Şimdi hüzünlüdür geçilmiş mutluluk

Ömürlerin hiç olmamış hayalleri

 

Şimdi kapılmışım ben

Bilinmez diplerine doğru denizin dalgalarına.

Ben kapılmışım kendime,

Yaşam bulma gerekçesi olmadan hoyratların engeline.

Hüzünlüdür

Kapıldığım dalgalar ötesi bütün anılar,

Kara geceye dokunan ve yarısı yaşanmamış sevda temalı şarkılar,

Yarısı kalbe inmemiş heyecanlar

Hüzünlüdür bakışlarında şimdi.

 

Bir deniz sonsuz önümde

Tarihle bakışmak için çağırır beni derine

Sonsuz aratır kişisel dünyaları.

Denizde her kes yaralı

Tarih bir oyun meydanı

Hayat tümüyle cefalı.

Acıların memleketinden uzakta

Bir deniz çağırır beni

 

Hayata tutulmuş sevdalar isyankardır

Din acıyla yoğrulmuş,

Din esaret altında tarumardır.

Sanat öldürür kendini,

Bir hiç olma yolunda.

Zıtlaşır söz ve melodi

Mozart’ ı silmiş temadır

Yutar ışığı karanlık çöker gündüzün üstüne.

Gün batımında bir çarmıh

Bu tali zaman ahvaldir.

 

Ne günler bırakmışım ardımda

Geleceğe kilitlenen gözlere  aynı karelerdir çarpan.

Aynı karanlık buluttur güneşin sıcak yüzünü saklayan

Aynı yollardır gidilen hep bir kavşakta buluşan

 

Bütün yaşanmamış günler benimdir

Benden bir şeyler var yasaklarda saklı duran

Çok uzaklardan bugüne geçmişiyle uzanan

 

Campanella

Işığın asi yoldaşı.

Çilemdir engizisyonlar

Bir bütün geçmiş otuzlar

Yirmi yedi milyon tamamlanmamış hikâye

Benim çilemdir kerbella.

Dokuzyüz doksan bin tehcir gülü

Bir öteki kıyısında okyanusun

Montsegor, sansalvador

Halepçe yanı başımda

Gündüzün göz ağrıları

Çarmıh gün batımında

Mehabet benim çilemdir.

 

Ne günler bırakmışım ardımda

Yaşamadığım günlerin ta kendisi olmak istedim daima

Yangında yanmış ve bir başka hal almış insan olarak

Kime aşılattı dersin kendini zümrüdî Anka?

Kime aşılattı yanmışlığını bu amansız yalnızlıkta?

 

Bir uyku vakti gelince

Bu uzunluklu çile bir adımlık yol hikayesine dönüşür.

Tarih hayatı çılı çırpı yığını olup gider

Bir uyku vakti  gelince

Ben doğmadan hayatı terk etmişim.

Kederli bakışlı yorgun bir geçmiş

Görüyorum serildiğini önüme

Bir gelecek hayatı olarak vaat edildiğini.

 

Yorumlar
YASAL UYARI: Yazılan yorumlar hiçbir şekilde Hakkarihabertv.com’un görüş ve düşüncelerini yansıtmamaktadır. Yorumlar, yazan kişiyi bağlayıcı niteliktedir.