SEN SAKIN BÜYÜME KIZIM!

“Siyaset, menfaat, çıkar,

 Ama her şey garibandan çıkar,

 Dağda ölüm, bağda kördüğüm,

 Bu ülke bu beladan nasıl çıkar…”

 Dışarıda çatışma var yine, esnaf kepenk kapattı. Evde ekmek kalmadı ama fırınlar da kapalı. Gaz bombası, sis bombası, silahlar, joplar… Kaldırımlarda taş kalmadı. Hakkari’de savaş var, sen sakın büyüme  kızım…

Köy ve yaylalara da çıkamıyoruz artık. Her taraf mayın dolu. Hani yüksek tepelerimizde süsün, nergiz, ve dağ çiçekleri vardı ya onlar artık barut kokuyor. Temmuzda bile üşüyor olduk, çünkü savaş uçakları ve helikopterler gölge yapıyor, güneşimizi engelliyor. Isınamayacaksın, o çiçekleri koklayamayacaksın. Sen en iyisi sakın büyüme kızım…

Çukurca ilçemizde binbir çeşit rengarenk kuşlar vardı ya, özgürce yaşıyorlardı. Şimdi onlarda göçmen oldu, çoğu öldü, çoğu başka diyarlarda gurbet oldu. Bu anlamsız savaş onları da vurdu. Hiçbir kuşu göremeyecek, sevemeyeceksin. Sakın büyüme kızım…

Gözlerim neden yaşarmış onu mu soruyorsun? Dışarıda yayılan biber gazından etkilendim, geçer şimdi. Kardeşin de okul koridorunda küçük bir sığınakta arkadaşlarıyla saklanıyor, çatışmanın bitmesini bekliyor. Özgürce okuyamayacaksın. Sen sakın büyüme kızım…

Yok, hayır kızım, artık gazete okumuyorum, televizyon da izlemiyorum. Baştan sona cinayet, kan, gözyaşı, cenazeler, ağıtlar… Kim ne istiyor inan onlar da bilmiyor. O ağıtları ve dinmeyen gözyaşları görmeni istemiyorum. Sen en iyisi sakın büyüme kızım…

Yüksekova’da isyan, Şemdinli’de çığlık, Hakkari’de gerginlik var. Ülkemde seni huzur içinde büyüteceğim hiçbir yer yok. Çünkü bu yangın her yerde var. Türkiye’de yürek ateşi var. Bu yangın seni de yakar. Silahlar olmasın, herkes kaleme sarılsın mı demek isterdin kızım. Kaleme sarılanlarda cezaevlerinde. Sen sakın büyüme kızım…

Hani karşı komşumuz var dı ya Mehmet dayı. İkiz çocukları vardı, onlar büyüdü 20 yaşına girdiler. Kenan okulu bırakıp dağa, Kemal da askere gitti. Tunceli kırsalında çatışmada birbirlerini vurdular, aynı mezara gömüldüler. Ben şimdi hangisi için ağlayayım kızım. Sen sakın büyüme, yoksa sende çok ağlarsın o mezarlıklarda…

Odana benzin döktüm, dur seni de ıslatayım kendimi de. Madem bu ülkede herkes birbirini yakıyor bir kibrit de ben çakayım, cesetlerimizi söndürenler utanırlar da kurşun yağmuru durur, huzur gelir kentime, ülkeme…Sen sakın büyüme kızım, Elveda ülkem…