YASAKLI SEVDAM !

Hakan Taş/Yazdı: Ben seni özlerken ne kadar boş bakışlarda hasret gidermişim. Ben sana koşarken yanlış yollarda adres sormuşum. Ben sana cayır cayır yanarken Temmuz güneşiyle arkadaş olmuşum…Ben seni doğduğumdan beri meğerse hep aramışım…

Sen yasaklı ve uzak sevdam. Sen dağlarımda uçkun toplarken yanağı terleyen çocuk sevdam… Sen yörüngem, pusulam, saf tuttuğum iman gücüm…

Senin diğer adın kalp sızıntısıdır. Senin tenin kar beyazı, gözlerin Mekke sıcağı, ellerin Filistin toprağı, dudağın Şemdinli balı…

Seni tanımadan önce meğerse hiç yaşamamışım. Ben sana aşık olmadan önce geceye sadece karanlık diye bakmışım. Oysa sen gece gözlümsün, gökyüzünde yıldızları kıskandırıp kaydıran, en büyük ilham kaynağım parmaklarımda tutturduğun kalem gücümsün…

Sensiz doğacak güneşi kabul etmedim. Sensiz gelen bahara merhaba demedim. Sensiz filizlenen çiçekleri koklamadım. Sensiz yara aldım ama ölmedim. Yüreğim sana ipotekli yasaklı sevdam…

Yüreğim tutulduğunda ay tutuluyor. Gözlerim yaşardığında gök gürlüyor. Hiçbir kadeh seni bana unutturmuyor. Ben bu yasak sevdanın müebbet yemiş mahkumuyum.

Tüm kainat duysun ki ölümüne sevdim seni. Gördüğüm ilk gün gece bakışlı gözlerinde gündüze hasret yaşadım. Kaç mevsim bekledim gelmedin. Dağları mesken tuttum görmedin, yüreğimden fışkıran kıvılcımla ormanlar yaktım görmedin. Ağlamalarımla sel olup evler yıktım bilmedin. Rakka’da çocuk olup öldürüldüm fark etmedin…

Mecnun giderken tüm aşk acısını miras bıraktı bana. Ne zormuş seni sevmek, seni özlemek… Şimdi artık sadece ızdırapla besleniyorum. Sana çaresiz çaresiz kısılmış sesim ve kesilmiş nefesimle sesleniyorum.

Sen gelmeyeli bahar görmedi bu şehir. Simsiyah kar yağıyor, tüm yollar kapalı çığdan. Sen görmeyeli yüreğim yas tuttu, barınağı olmayan bir sokak kedisi kadar çaresiz ve açım sana.

Bana sunduğun aşk sarhoşluğundayım. Adının geçtiği yerde avare, divaneyim. Ayrılığı öksürüyorum, ciğerlerim iflas etmiş. Ne zor şeymiş sana sevdalanmak uzak ve yasaklı yarim…

Senden kaçtıkça kurtulamıyorum. Uyumaya çalışıyorum beynim uyumuyor. Yüreğime el koymuşsun, darbe yapmışsın. Sana ait bir kalp taşıyorum senden habersiz ve sensiz…

Ayrılık zor, kavuşmak daha da zor. O gözler benden başka kimlere bakıyor şimdi bilmiyorum ama benim gözlerim her tarafta seni arıyor çaresiz…

Dinlediğim şarkı ne diyor biliyormusun? “Ölüm bile seni benden alamaz. Kefen olur bedenini sararım. Yağmur olur mezarına akarım. Çiçek olur başucunda açarım. Ölsen bile benden kurtulamazsın”…