Uğur, 6 kardeşin en büyüğüydü. İlk-orta ve lise tahsilini başarıyla tamamladı. Üniversite sınavlarında da iyi bir puan alarak İzmir 9 Eylül Üniversitesine girmeyi başardı. Sosyal Bilgiler Öğretmeni olacaktı, üçüncü sınıf öğrencisiydi. Yani seneye mezun olacak ve çok sevdiği öğretmenlik mesleğine başlayacaktı.
Arkadaşları tarafından çok seviliyordu. Çok sosyaldi, şarkı söyler, şiir okur, top oynardı. Fanatik Galatasaray taraftarıydı. Uğur, birinci dönem ders sınavlarını iyi vermiş keyifle halı sahada arkadaşlarıyla top oynamaya başladı.
Oyun bitti ve ilk kez çok yorulduğunu his ettirmiş arkadaşlarına. Maçta arkadaşlarını yenmiş ama kalbine yenik düşmüş. Uzandığı yerden kalkamamış. Onu hastaneye kaldırmışlar ama kalbi çoktan durmuştu. Acı haber malum erken geldi, ateş düştü baba ocağına ve tüm dost ve akrabalarına.
Tarifi imkansız bir acı bu. Çocuğunu büyüt, okut. En iyi üniversitelere gönder hem de neşeyle sonra soğuk bir kış günü tabutun içinde sana gelsin. Hem de 22 yaşında. Cuma akşamı yatsı ezanı okunduğunda cenaze Hakkari şehir merkezine giriş yaptı. Yüzlerce araç Van'da karşılamaya gitmişti.
Hastane morguna getirildi. Ağıtlar ve gözyaşı birbirine karıştı. Sonra Demirci camisine götürüldü ve sabaha kadar kuran okundu. Ertesi gün yani cuma sabahı 2 bin kişinin katılımıyla camiden alınıp Gazi mahallesi aile mezarlığında toprağa verildi. Adı gibi, yüreği gibi mübarek ve temiz bir günde toprak ile birleşti. Peygamberimizin doğum haftasında ahirete intikal etti. Tabut omuzlarda zor şartlarda tepeye çıkartıldı. Cenaze duasını il müftüsü yaptı.
Demirci ailesinin acısı daha tazeydi. Çünkü kısa bir süre önce yine genç yaşta kardeşlerini kaybetmişlerdi. Uğur onların kanadını tam kırdı. Hepsi perişandı ve ayakta durmaktan güçlük çekiyorlardı.
Ölümünden kısa bir süre önce facebook sayfasına şunları yazmıştı Uğur Demirci; "Acılar büyütülerek unutulur sevdiğim, yüzünden kopunca bir hüzün çığlığı. Ellerin buz tutmuş iki yarım şarkı olur. Ve ben yoksulluk kokulu bir gidiş bırakırım sana. Beni adresime sorsun esmer bakışların, dönsende bulamazsın nasılsa gitsen de"...
Uğur'lar olsun genç yürek. Bizi ağlatmayı başardın. Öğretmen olduğunu göremedik ama bize miras bıraktığın bu acı asla bitmeyecek ve seni hep özleyeceğiz. Okuduğun okul Eylül, gittiğin mevsim kış, sensiz bahar hiç gelmeyecek. Demirci ailesine "başınız sağolsun" demiyorum. Çünkü bu genç kayıp hepimizi üzdü ve bu acıyı hep beraber ortak paylaştık. Üç gün süren taziye ziyaretlerinde onu gördüm.
