Saat 11.00 da yapılması düşünülen toplantıya ottuz dakika önceden gittim. 10-A sınıfında 30 öğrenci mevcuttur. Toplantıya biz sadece 2 veli iştirak ettik. Tüm ders öğretmenleri heyecanla öğretmenler odasında, okul müdürü Celal Hatipoğlu’da merdivenlerde velileri beklediler.
Aslında buna benzer durumlar sanırım tüm okullarda yaşanıyor. Birkaç kez daha değinmiştim ve köşeme taşımıştım. Öğrencisinin hangi sınıfta olduğunu bilmeyen veli var. Öğrencisinin kaçıncı sınıfta okuduğunu bilmeyen veli var.
Okulun hangi mahallede olduğunu bilmeyen veli var. Biz çocuklarımızı sevmiyoruz. Sevgi üst baş almak değildir. Cebine harçlık koymak değildir. Farkında olmadan onlara en büyük zararı biz veriyoruz. Başarıya ve huzura giden yol eğitimden geçer. Anne ve baba olarak onların eğitimiyle ilgilenemiyorsak, okula hiç değilse ayda bir gidemiyorsak, giriş çıkışlarını, ders çalışma durumunu, okul dışı hayatını takip edemiyorsak en büyük suçlu biziz demektir.
Tüm okullarımızda veli toplantıları sönük geçiyor. Öğretmen-veli-öğrenci üçgeninde hepimiz üzerimize düşeni yapmalıyız. Okula gidememenin, öğrencisiyle ilgilenememenin hiçbir mazereti olamaz. Ben şahsen düzenli olarak gidiyorum ama gelemeyenler adına da veli olmaktan utanç duyuyorum.
Eğitim kalitesinin düşüklüğü, çocuklarımızın her sınavda başarısız oluşu ve kentimizin her sınavda sondan birinci olmasında veli olarak bizlerinde olumsuz etkisi vardır. Çünkü çocuklarımız son derece zeki ve bilinçli. Ama ilgisiz olan biz velileriz.
Bir öğretmen arkadaşım anlatıyor; “ Geçen yıl bir veli geldi toplantı için. Bu aynı zamanda onun okula da ilk gelişi. Oğlunun adı bir kağıda yazılmış ve öğrencisi hakkında bilgi almak istedi. Bende okulda yeni göreve başladığım için tüm öğrencilerin isimlerini ezberleyememiştim ve tüm sınıfları gezdik. İdareden bilgisayardan da baktık öyle bir öğrencinin adı hiç yok. Meğerse öğrencisi bizim okulda eğitim görmüyormuş. ve sanırım o veli gün boyu tüm okulları gezerek öğrencisini aradı.”…
Yani trajikomik bir durum. Zararın neresinden dönülse kardır. Birinci dönem kısa bir süre sonra sona erecek. Hiç değilse ikinci dönem için çocuklarımızın eğitimiyle yakından ilgilenelim. Veli olmak, baba olmak fedakarlık gerektiriyor.
