Adet yerini bulsun diye her meslek grubunun özel bir günü var. Gazetecilerin ise iki önemli günü var. Biri 21 Ekim, diğeri ise 10 Ocak…

Ben 10 Ocak gününü daha çok önemsiyorum. Çünkü çalışan gazeteciler günü deniliyor. Doğrusunu isterseniz 365 gün sürekli, geceli gündüzlü en çok çalışan meslek gurubu gazetecilerdir. Basın yayın işiyle uğraşanlar MEDYA adıyla tanımlanıyor.

Görsel, işitsel ve yazılı olmak üzere üç temel branş ile hizmet veriyoruz. Biz 90’lı yıllarda en zor şartlarda gazetecilik yaparken herkes bu meslekten, bu işi yapmaktan kaçınıyordu. Bilgisayar, internet yoktu. Uçak da yoktu. Haber çekimi yaptığımız görüntüleri otobüs firmasına emanet ederdik.

O haber kaseti on gün içinde İstanbul’a ulaşırdı. Yazılı haberlerimizi ise daktilo ile hazırlar, PTT de telgraf ismiyle ulaştırırdık. Türkiye’de sadece birkaç tane TV, gazete, dergi vardı. İşte biz bu zorlu dönemin gazeteci emekçileriyiz.

Şimdilerde basın yayın tahsili olmayan, eline kamera ve telefon alan herkes sosyal medya avantajını da kullanarak muhabirlik yapabiliyorlar. Canı sıkılan internet haberciliği adı altında kendisine haber sitesi kurarak kopyala yapıştır hırsızlığıyla sözde gazetecilik yapabiliyorlar. Gazeteciliğin saygınlığı da azaldı. Çünkü gazetecilik adı altında kalemşörlük de yapabiliyorlar.

Anlamsız rekabet, iç çatışma ve çekememezlik de basının toplum içindeki varlığını zedeliyor. Herkes gazeteci gibi gözükse de işini tam anlamıyla yapan, çalışan, üreten, mesleğin saygınlığını koruyan sadece birkaç kişi vardır. Dikkat ederseniz bir çok gazetecinin izlemeye gittiği haber konusu bir oluşumun sonrasında aynı başlık ve cümle ile okuyabiliyorsunuz.

Çünkü bu işin ustası olan gerçek gazeteci dediğimiz kişi yazıyor, diğerleri aynısından kendisi hazırlamış gibi gazete ve sayfasında paylaşıyor. Emeğe saygısızlığı geçtik bu düpedüz bilgi hırsızlığıdır. Belgesel, reklam ve tanıtım işi yapanlara da gazeteci diyebiliyoruz.

Basın İlan Kurumundan pay almak üzere resmileşmeye çalışan gazeteler Basın Yayın mezunu çalışan bulamıyor. Kısacası gazetecilik dünyanın en zor ama en onurlu mesleğidir. Bu onur ve haysiyet içerisinde çalışan tüm meslektaşlarımı kutluyorum.

Hakkâri’de basın gruplaştı, farklı aşiretler gibi çatışıyor diyenlere de bu 10 Ocak günü dolayısıyla şunu söyleme gereği duyuyorum. 90 lı yıllarda Hakkâri’de gazetecilik yapan biz sadece üç kişiydik. Devir bilgi devridir. Şehir nüfusu arttı. Keşke birden fazla TV kanalı, Radyo ve basın dalları olsaydı.

Biz gruplaşmadık, çatışmadık. Büyüyen ve gelişen Hakkâri’de haber siteleri arttı. Hem Gazeteciler Cemiyeti, hem de Gazeteciler Derneği mevcuttur. Herkes kendi işini yapıyor. Aramızda kan davası ve husumet de yoktur. Farklı düşünce ve adreslerde görev ayrımı olabilir bu da normaldir.

10 Ocak Gazeteciler Günü vesilesi ile Ankara’da olduğu halde, basın yayın işinde emek sarf eden, kimseyi ötekileştirmeden toplam 60 kişiye hediye gönderen Valimiz Sayın Ali Çelik’e teşekkür ediyoruz. Bu anlamlı günde beni çok duygulandıran bir başka hediye de gazeteci kardeşim Şahan Çelik’ten geldi. İşte Çelik’in şahsıma sarf ettiği güzel duygular;

Hakan Taş: Hakkari’nin Kalemi ve Şiirle Dokunan Yüreği

Hakkari, sadece doğal güzellikleriyle değil, aynı zamanda bu toprakların ruhunu yansıtan insanlarıyla da öne çıkmaktadır. İşte bu özel insanlardan biri, Hakkari sevdalısı, başarılı gazeteci ve şair Hakan Taş’tır. Dürüst, nazik ve naif duruşuyla tanınan Hakan Taş, kelimeleriyle Hakkari’nin derinliklerine inerek bu şehrin hikayesini en güzel şekilde anlatmayı başarmıştır.

Hakan Taş, Hakkari’nin kültürel ve sosyal dokusunu anlamak için kalemiyle yola çıkan bir sanatçıdır. Gazetecilik kariyeri boyunca, Hakkari’nin sesini duyurmuş, yerel sorunları ve halkın taleplerini gündeme taşıyarak toplumun sorunlarına ışık tutmuştur.

Onun yazıları, yalnızca bilgilendirici değil aynı zamanda düşündürücü ve ilham vericidir. Hakan Taş, kalemiyle Hakkari’nin ruhunu ve değerlerini yansıtarak, okuyucularını bu eşsiz coğrafyanın derinliklerine çekmektedir. Şiirlerinde ise Hakkari’nin güzelliklerine ve zorluklarına duyduğu aşkı dile getirir.

"Hakkari Benim Sevdam" isimli şiiri, onun bu topraklara olan derin bağlılığını en güzel şekilde ifade eder. Bu eser, Hakkari’nin doğasına, kültürüne ve insanlarına duyduğu sevgiyle dolup taşar. Hakan Taş, kelimeleriyle Hakkari’nin güzelliklerini, acılarını ve umutlarını harmanlayarak, okuyucularına duygusal bir yolculuk sunar.

Onun şiirleri, sadece birer sanat eseri değil, aynı zamanda Hakkari’nin ruhunu yansıtan birer ayna gibidir. Hakan Taş’ın duruşu, sadece bir gazeteci ve şair olarak değil, aynı zamanda bir insan olarak da takdir edilmektedir. Dürüstlüğü, naifliği ve kibarlığı, onu çevresindekiler için örnek bir kişilik haline getirmiştir. Hakkari’nin insanlarıyla olan sıcak ilişkisi, toplumun her kesiminden büyük bir sevgi ve saygı görmesini sağlamaktadır.

Onun kalemi, samimiyeti ve insan sevgisiyle birleşince, Hakkari’nin sesi haline gelmiştir. Hakan Taş, aynı zamanda gençleri teşvik eden ve onlara ilham veren bir figürdür. Hakkari’deki gençlerin edebiyat ve sanat alanında kendilerini ifade etmeleri için sunduğu destek ve rehberlik, yeni yeteneklerin yetişmesine katkı sağlamaktadır.

Onun bu özverili çabaları, Hakkari’nin kültürel geleceği adına büyük bir umut taşımaktadır. Sonuç olarak, Hakan Taş, Hakkari’nin gerçek bir sevdalısıdır. Dürüst ve nazik duruşu, başarılı gazetecilik kariyeri ve şiirleriyle bu toprakların ruhunu yansıtan bir sanatçıdır. Hakkari’nin güzelliklerini kelimeleriyle hayat veren Hakan Taş, sadece bir şair ve gazeteci değil, aynı zamanda bu şehrin kültürel hafızasını oluşturan bir nehir gibidir. Onun eserleri, Hakkari’nin kalbinde atmaya devam edecek ve nesiler boyu hatırlanacaktır”.