Bazen bir hoşçakal kelimesinin anlamını yitirdiği ve bir cümle içerisinde kullanayamacağını bilmek çok zor oluyor. Bir değerini daha yitirmenin verdiği D acıyla uyandı sabahına Hakkari.
Her gidişin, her vedanın insanlar üzerindeki etkisi çoktur. Hele Hakkari'de yaşıyorsan ve o kentin sevilen bir siması isen bu insanı aslında ölümsüzleştiriyor. Öldüğüne inanamadığımız alışmak istemediğimiz ve gözlerinin içine bakıp gitme diyemediğimiz o kadar çok değeri amansız kaybettiki bu şehir, senin yokluğuna nasıl dayanır bu kent bilemiyorum.
Koca bir kentin Muhsin abisi olmak zordur. Tanıdığın tanımadığın herkesin ortak muhabbeti, aynı tebessümün misafiri olabilmek, ve güldüğünde o şehrin çehresinin değiştiğini görmek, kızdığında bile gönül kırmayı bilmeyen bir insan olmak zordur. Sen bunu başardın Muhsin abi, Sen bir kent nasıl sevilir öğrettin bize, Bir insanı sevmek için bir sebep aramazdın sen.
Bütün duygularını karşılık beklemeden insanlara aktaran ve hiç bir zaman yaptığıyla övünmeyen bir yiğit kaybetti bu şehir. Bugün gördüğüm her insanın gözlerinden sebebi yokluğun olan gözyaşlarına tanık oldum. Bu kadar çok sevilmek güzelmi diye sordum kendime. Sen göremesende Muhsin abi bu şehir seni çok sevmiş bunu bir kez daha gördüm.
Dik duruşunla, cesaret timsali yüreğinle, sadece ailenin değil bu şehirde yaşayan herkes için örnek teşkil ettin. Anılarınla geride bıraktığın sevenlerine masal tadında bir öykü bıraktın. Ölümü güzel kılmak adına değil bu yazdıklarım seni tanıdığım için aynı şehrin insanı olduğum için gururluyum.
Vedalaşmak için yazmadım seni Muhsin abi Sen bu şehrin abisiydin. Hoşçakal demek gelmiyor içimden ama biz senden çok razıydık. Ani gidişinle yasa boğduğun bu şehir SENİ ASLA UNUTMAYACAK.....
Hoşçakal koca yürekli mert adam...
Hoşçakal esmer yüzlü Delikanlı
RABBİM MEKANINI CENNET EYLESİN....
