Yılmaz’ın kelime anlamı, hiçbir şeyden yılmayan, korkup sinmeyen, usanıp bıkmayan demektir.

Kahraman’ın anlamı ise, yiğitlik ve bir olayda önemli yeri bulunan kimse demektir.

Adı ve soyadı onu tamamlayan detaydı. Hem hiçbir şeyden yılmayan hem de cesur ve yiğit biriydi.

1950 yılında Kotranıs (Ördekli) köyünde dünyaya geldi. Daha doğmadan önce babasını kaybetti. Annesi ona hem anne hem de babalık yaptı. İlkokula başladı, o yaşta bile çok çalışkandı. Köy okulu öğretmeni olan Bayburtlu Haydar Ali Özdoğan isimli öğretmen, Yılmaz Kahraman’ı başarılı olduğu için çok severdi.

Bayburtlu Haydar Ali Hoca, köydeki görevini tamamlayınca Milli Eğitim Müdürlüğü kendisini merkeze atadılar. Hoca, Yılmaz Kahraman’ın annesiyle görüşerek, “Teyzeciğim benim görev yerimi değiştirdiler. Yılmaz, çok zeki ve gelecek vaat eden çalışkan bir öğrencidir.

Köy ve şehir eğitimi elbette aynı değildir. Müsaade ederseniz gideceğim yeni okula onu da götüreyim.” Dedi. Annesi bir taraftan Yılmaz’dan ayrı kalmak istemezken diğer taraftan da okuyup büyük adam olması için izin verdi. Akrabası, hemşerisi, kan bağı olan biri değildi.

Çalışkan ve hırslı bir öğrenciye sahiplenen gerçek bir öğretmendi. Yılmaz Kahraman’ı Hakkari merkezde kiraladığı evine aldı. Bayburtlu öğretmen, Yılmaz’ı kendi öz oğlu gibi sevdi ve birlikte yaşadılar. Okul ve dersleriyle yakından ilgilendi. Yılmaz daha çocuktu ama bir yetişkin gibi davranıyor, hal ve hareketleriyle örnek öğrenci olarak gösteriliyordu.

Tüm dersleri pekiydi. Öğretmeni görev süresi doldu ve batıya taşındı. Yılmaz Kahraman, 1962 yılında Cumhuriyet İlköğretim Okulunda başarıyla mezun oldu. Haydar Ali Hoca Sakarya’ya göç edince Yılmaz Kahraman, kendisini çok yalnız his etti. Sonrasında rahmetli Agit Önal, Abdulkerim Sönmez, Hecer İdem ve Mustafa Önal, Yılmaz Kahraman’a sahip çıkarak dönüşümlü evlerinde ağırladılar. Adını zikir ettiğim kişiler ilimizin çok saygın büyüklerindendi.

Yılmaz Kahraman, Hakkâri merkezde ilk, orta ve lise öğrenimini tamamladıktan sonra 1969 yılında İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi’ne bağlı Beyazıt Yüksekokuluna girdi. Daha sonra Akademinin maliye ve muhasebe bölümünde mezun oldu. İlk memurluk yeri Hakkari Vergi Dairesi idi. Bu zorlu kurumda da yine başarılarıyla dikkat çekti ve müdürlüğe terfi etti. Görev süresi dolunca Sivas-Adana Ceyhan- İstanbul-Kastamonu ve Tekirdağ da müdür olarak görev yaptı.

1986 yılında vatani görevimi yapmak için Balıkesir’e giderken Sivas’ta arkadaşlarımızla mola verdik. Yılmaz Kahraman Sivas’ta Özel İdare Genel Sekreteriydi. Bir Hakkarili, validen sonra gelen bir makamdaydı. Kendisini ziyaret ederek ilk kez tanıma ve tanışma şansını elde etmiştim. Bizi makamında sevgiyle ağırladı, yemek ısmarladı ve hepimizin cebine harçlık koydu.

Yılmaz Kahraman, yorulduğunu his etti ve 2001 yılında emekliye ayrıldı. Eşine, çocuklarına ve akrabalarına çok düşkündü. Onlarla daha rahat vakit geçirmek gayesiyle dinlenmeye çekildi. Halkın yoğun talep ve isteğini kıramayarak bir genel seçimlerde aday oldu. Siyasetin kirli yüzünü görünce tövbe ederek siyasetten ve siyasi çirkinliklerden hep uzak durdu. İstanbul ve memleketi Hakkari’de mali müşavirlik de yaparak boş vakitlerini çalışarak doldurmak istedi.

Annesine düşkün olan kişi eşine de düşkün olur. Ailesinde YILDIZ’ı hep parlaktı. Çocukları iyi bir eğitim aldı. Görev yaptığı her yörede beyefendiliği ve zekasıyla ilgi odağı oldu. Sessiz karakteri, kalın çerçeveli gözlükler arkasında gizlenen yorgun gözleri, giyimi kuşamı, dürüstlüğüyle tam bir Hakkari beyefendisiydi. Kötü hastalık ona da bulaştı. Damla damla eriterek hayattan koparttı. Vefatı sadece Hakkari’yi değil, görev yaparken dost edindiği binlerce insanı yasa boğdu.

Hem YILMAZ’dı, hem de KAHRAMAN’dı.

Seni unutmayacağız güzel yürekli insan…