Adalet, hak ve hukuka uygunluk, doğruluktur. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı vermektir. 13 yaşındaki bir kıza tecavüz edilip kızın rızası vardı denilebiliyor. Ali İsmail Korkmaz 19 yaşında polis tekmesiyle, sokak ortasında kıstırıp hunharca öldürülüyor.Müebbet beklerken nedense hep iyi hal göze çarpıyor ve 10 yıl veriyor. Buda 4 yıl cezaevinde kalacak anlamına geliyor.

Genç bir öğrenciyi sokak ortasında tekmelerle öldüren polise 4 yıl, öte yandan polise taş atan çocuklara 20 yıl ceza veriliyor. Hatırlarsınız bu karar kısa bir süre önce Mersin’de verildi. Polise taş atan yaşları 18’den küçük üç sanığa mahkeme 20 yıl hapis cezası verdi.

 Adalet dediğimiz terazi arızalı. Hak-hukuk dediğimiz kavram tartışmalı. Ali İsmail Korkmaz olayı herkesi şok etti. Uzatmalarda son tekmeyi vurup gol misali öldüren polis öldürme kastı olmadan ağır yaralamaya teşebbüsten ceza aldı. Yani niyeti öldürmek değil ağır yaralamaktı, komaya sokmaktı.

Ali Korkmaz olayı dünyanın gözü önünde cereyan eden ve takip edilen bir davaydı. Ya doğu ve güneydoğuda ki davalar… Ya adaletin hiç girmediği, haksızlığın yakamızdan düşmediği bölgemizdeki binlerce mağdur.

Dikkat ettiyseniz Türkiye’deki yargı hep tartışma konusu oldu. Verilen kararlara itirazlar Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine taşındı. AİHM Türkiye’yi binlerce dosyada haksız buldu ve tazminat ödemeye mahkum etti.

Evren yasaları, yeni yargı paketleri, hukuk, insan hakları gündemi meşgul eden ciddi meselelerdir. Güvenlik güçleri ve halkı karşı karşıya getiren, polise adeta vur yetkisi veren yasalara göz kırpılmıştır.

Adalet terasizi dengesini yitirmiştir. Hep masum ve günahsızlar cezalandırılmıştır. Bunun örneğini çeşitli dizilerde TV’lerde izliyoruz. Yaşanmışlar olmazsa senaryolarda olmaz. İçimden sadece şunu söylemek geldi. “ADALETİN BU MU DÜNYA