Soğuk bir kış günüydü. Kar, Hakkâri’nin dar sokaklarını bembeyaz bir örtüyle kaplamıştı. Çocuklar, ellerinde plastik toplarla kartopu oynarken, bir grup genç kahvehaneye doluşmuş, televizyondaki Süper Lig maçını izliyordu. Ama akıllarında tek bir şey vardı: Hakkâri Zapspor!

Selim, 25 yaşında, çocukluğundan beri Hakkâri Zapspor’un peşinden koşan bir taraftardı. İçinde ukde kalmış bir hayali vardı: Takımının profesyonel liglerde oynamasını görmek. Her sezon umutlanıyor, ama imkânsızlıklar, zorluklar hep yollarına taş koyuyordu. “Bizim takım neden 3. Lig’e çıkamasın?” diye içinden geçiriyordu.

Her hafta sonu, arkadaşlarıyla birlikte takımın antrenman yaptığı sahaya gider, oyunculara destek verirdi. Ama saha bile tam anlamıyla bir futbol sahası değildi. Çamurlu zeminde, eski formalar içinde ter döken futbolcuların azmi ona umut veriyordu. Onlar yılmıyordu, Selim’de yılmayacaktı.

Bir gün şehirde büyük bir haber yayıldı: Hakkâri Zapspor, Bölgesel Amatör Lig’de şampiyonluğa oynuyordu! Şehirde bayraklar asıldı, kahvehanelerde sadece bu konuşuluyordu. Selim, arkadaşlarıyla birlikte tribünleri doldurdu. Son maç Hakkâri’deydi. Eğer kazanırlarsa, hayalini kurdukları lig yolculuğu başlayacaktı.

Maç günleri stat tıklım, tıklım oluyordu. Soğuk havaya rağmen herkes atkılarını kuşanmış, tezahüratlar yapıyordu. Selim, gözlerini sahadan ayırmadan takımını destekledi. Dakikalar ilerledi, skor 1-1’di. Tam herkes umutsuzluğa kapılmışken, son dakikada gelen goller tribünleri yıktı! Hakkâri Zapspor kazanmıştı!

Selim, gözyaşlarını tutamadı. Bir Hakkârili taraftarın en büyük hayali gerçek oluyordu: Takımı, profesyonel liglere doğru ilk adımını atmıştı.

Ve o an anladı: Bir Hakkârili taraftarın istediği tek şey, memleketinin adını duyurmak, takımını profesyonel liglerde görmek ve gururla, "Biz buradayız!" diyebilmekti.

“Hakkâri Zapspor taraftarının son arzusu” bir hikâye olarak anlatılacaksa, bu büyük ihtimalle kulübün yükselişi, zorluklarla mücadelesi ve taraftarın bitmeyen sevgisi üzerine olurdu.

Belki de bu hikâye, Hakkâri’nin sert kışlarına, zor şartlarına rağmen futbol sevdasından vazgeçmeyen gençlerin ve taraftarların azmini anlatır. Hakkâri Zapspor’un, imkânsızlıklar içinde mücadele eden bir Anadolu kulübü olarak liglerde yükselmesi, büyük takımlara meydan okuması ve sonunda futbol dünyasında hak ettiği yeri bulmasıdır.

Hakkâri, sert kışları, zorlu coğrafyası ve sınırdaki konumuyla bilinir. Ancak bu şehir, futbol tutkusunu hiçbir zaman kaybetmemiştir. İşte bu tutkunun en büyük temsilcilerinden biri de Hakkâri Zapspor’dur.

Yıllar önce gençlerin futbola olan ilgisini desteklemek için kurulan Hakkâri Zapspor, bölgenin en önemli kulüplerinden biri haline geldi.

Saha şartları zor, imkânlar kısıtlıydı ama bu takım, inancını hiç kaybetmedi.

Hakkâri’nin sokaklarında top koşturan çocuklar için bir umut oldu.

Hakkâri Zapspor, maddi imkânsızlıklar ve ilgisizlik yüzünden zorlu günler geçiriyor. Gençlerin sporla buluşmasını sağlayan bu kulüp, şu an ligde lider ve şampiyonanın en güçlü adayı. Yeterli desteği bulamasa takım bir şehrin umudunu birkaç yıla uzatabilir.

Oysa futbol, sadece bir oyun değil; dostluk, disiplin ve umuttur.

Hakkâri Zapspor’a sahip çıkmak, gençlerin ve sporseverlerin hayallerine sahip çıkmaktır.

Şimdi tam zamanı! Hakkâri’nin futbol sevdalıları, iş insanları, yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları, Hakkâri esnafı, memuru, işçisi, Hakkâri’ye gönül vermiş kişiler, Yüksekova, Şemdinli, Çukurca, Derecik yediden yetmişe ve tüm Hakkâri ve sporseverler olarak bir araya gelmeliyiz. Takımımıza sahip çıkmalıyız.

Hakkâri Zapspor, Hakkâri’nin umudu ve ruhudur, bu ruhu yaşatmak bizim elimizde!

Şimdi tam zamanı.

Hadi Hakkâri Takımına sahip çık.

Hakkâri gençliği ve futbolseverleri burada, siz neredesiniz.