Kimisi para, mal, mülk biriktirir, kimi de var ki benim gibi dost biriktirir. Bu dostlarımdan biri de İlhan Akbaş’tır.
O herkes için İLHAN ama benim için İLHAM oldu. Her yerinden hırs, üretkenlik, çaba, emek fışkırıyor. Sosyal demokratlık onun göbek ismidir. Konuşurken her cümlesi binbir anlam taşır. İnsanı cesur kılan, başarıya götüren etken elbette bilgi ve fikir donanımıdır. İlhan Akbaş, bana göre sayfaları olmayan ve herkesin okunması gereken bir kitaptır.
Hakkari’de doğdu ve büyüdü. Bu kentin ve bu insanların faydasına olan her oluşumda yer aldı. Bu uğurda canını da çok yaktılar. Ama o doğru bildiği yoldan hiç ayrılmayarak fikir ve düşüncelerinden ödün vermedi.
Sendikal haklarda, insan hakları ihlallerinde, zulüm ve işkencelere karşı direnen gençliğin simgesi oldu. Her türlü haksızlığa karşı koyarak haklıyı cesaretlendirendir.
İlhan Akbaş, Hakkari’den ayrıldı. Bir tarafta sevdası olan Hakkari, diğer tarafta can parçası olan çocukları. Kalbini ikiye böldü, yarısını burada bıraktı, diğer yarısını göğsünde kargolayarak Antalya’ya götürdü.
İlhan ile birkaç gün önce Şemdinli’ye gittik. Uzun ve konuşkan adam suskundu. Arabaya sığmayan boynunu eğerek çekik gözleriyle etrafı dürbünledi. Yol boyu onu izleyen Zapsuyu ve dağlarla bakıştı. Aslında dağlar onu bizden daha iyi tanır. Çünkü erişilmez en zirve dağlara bile gülüşünü dokundurandır. Şemdinli dönüşü her yerde mola verdirerek aşık olduğu dağlarla veda resimleri çekti. Gözleri doldu ve ağlamaya başladı. Hiçbir arkadaşımın fark etmediği bu duygusallığını kulağına fısıldayarak sordum. “Abi ben Hakkari’den gidiyorum” dedi. Hemen sonrasında yalancı bir gülümsemeyle bana dönerek, “Ben asla Hakkari’den ve sizlerden vaz geçmem ki” diye kaynak yaptı.
Ve dün vedalaşmaya geldi. Her veda acıdır, hüzünlüdür. Son çayımızı birlikte yudumlarken kulağı bende ama gözleri çarşı merkezindeydi. Hakkari benim sevdam derim ya, Hakkari İlhan Akbaş için de Mekke ve Medine’dir.
Ben duygusallaştım ve sustum artık o konuşsun; “Mücadelede devamlılık ilkesinden hareketle gideceğimiz yerde de tüm inanç ve kararlılıkla devam edeceğimi, uzaklarda da olsam memleketime katkı sunmaktan geri durmayacağımı, telefonumun her zaman siz değerli dost ve arkadaşlara açık olacağını belirtiyor, daha demokratik, daha özgür, daha eşit yarınlarda buluşmak ve görüşmek dileğiyle”…
İlhan Akbaş giderse Hakkâri’de sonbahar şiddetli olur. Onu tanıyan dağlar beyaza bürünür, sarı yapraklar rüzgarın etkisiyle sürüklenerek yok olur.
İlhan Akbaş giderse gözlerimiz yaş olur.
Güle güle DEVRİMCİ kardeşim…
