Hakkari’nin yeşil dağları, her sabah güneşin ilk ışıklarıyla uyanırken, bugün bir başka hüzünle sarıldı. Çukurca karayolu üzerinde faaliyet gösteren çinko madeninde çalışan 34 yaşındaki Agit Ayaş, iş makinesinin altında kalarak hayatını kaybetti. Bu ölüm, Hakkari'nin dağlarından, Zap Vadisi’nin serin rüzgarlarından, sümbüllerin kokusundan, bu toprakların sesi olmuş bir insanın kaybıdır. Bugün, Zap Vadisi'nin o eski topraklarında, yeni bir hüzün eklenmiştir.

Agit Ayaş’ın ardında bıraktığı izler, sadece bir işçinin mücadelesi değil, aynı zamanda bu toprakların, bu vadiyi yüzyıllardır diken insanlarının bir destanıdır. Hakkari'nin dağlarında, her bir Sümbül, her bir çiçek, onun gibi binlerce insanın alın terini taşır. Zorlukların ve acıların içinde yetişen bu sümbüllerin kokusu, şimdi, bir başka anlam taşıyor. Zap’ın yeşil vadisinde yetişen her sümbül, Agit Ayaş’ın emeğini, mücadelesini ve umutlarını taşıyor.

Agit’in uğurlanma günü, Hakkari’nin Dört Yol Camii’sinde binlerce insan bir araya geldi. O, sadece işçiler için değil, Hakkari’nin tüm halkı için bir simgeydi. İş makinesinin altında kalarak hayatını kaybeden Agit, bu toprakların her karışında emeğiyle iz bırakmış bir insandı. Mezarlığa doğru yol alırken, Agit’in arkasında bıraktığı boşluk, sadece ailesini değil, bütün şehri sarstı. Taziyesi, Dört Yol Camii’sinde kabul edilirken, sevdikleri ve dostları gözyaşlarını tutamadılar. O, bir babaydı, bir eşti, bir arkadaştı ve hep mücadele eden bir insandı.

Mezarlık, Hakkari’nin büyülü topraklarıyla, bu kaybı derinden hissettiren bir yer haline geldi. Sere Solan Mezarlığı, şimdi sadece bir ölüm değil, aynı zamanda bir hayatın mücadelesinin hatırlatıcısıdır. Dağların sessizliğinde, Zap Vadisi'nden gelen rüzgarın getirdiği kokuyla, Agit’in anısı bu topraklarda yaşamaya devam edecektir.

Her bir sümbülün üzerindeki destan, her bir çiçeğin açışında Agit Ayaş’ın emekleriyle yoğrulmuş bir hayatın izleri var. Bu topraklar, zor şartlar altında, hayatını kazanmaya çalışan işçilerin azmini simgeliyor. Agit Ayaş, ölmez maden işçiliğinin bir parçasıydı. Bu maden ocaklarında verilen mücadele, dağlarla, vadilerle iç içe geçmiş bir yaşamın destanıdır.

Agit Ayaş’ın ailesine, mesai arkadaşlarına, dostlarına, tüm sevenlerine başsağlığı diliyoruz. O, sadece bir işçi değil, bir yürekti. Her gün emeğiyle, alın teriyle Hakkari’ye katkı sağladı. Ailesine ve arkadaşlarına, hayatını bu topraklarda, bu dağlarda geçirmiş bir insanın kaybıyla başa çıkabilmeleri için sabır ve güç diliyoruz.

Özellikle Ölmez Madencilik ailesine de başsağlığı diliyor, bu zor günlerinde yanlarında olduğumuzu belirtiyoruz. Agit Ayaş, sadece bir işçi olarak değil, bu madenin ve bu iş yerinin bir parçası olarak hatırlanacak. Onun azmi ve mücadelesi, Ölmez Madencilik'nin her çalışanın gücüne ve direncine katkı sağlamış, hep hatırlanacaktır.

Hakkari’de bir kez daha şehit bir maden işçisini, bir babayı, bir eşi uğurladık. O, bir işçi olarak değil, Hakkari'nin direncinin simgesi olarak hatırlanacak. Ölmez maden işçiliğiyle hatırlanacak, anısı her zaman dağlardan, Zap Vadisi’nden, sümbüllerin kokusundan, mezarlıklardan, serin rüzgarlardan ve bu topraklardan çıkacaktır.

Hakkari'nin her karış toprağı, Agit Ayaş’ın hatırasını taşıyacak. Zap Vadisi’nin, sümbüllerin arasındaki gizli destanlar, her zaman onun mücadelesini hatırlatacak. Bugün, bir işçi kaybedildi ama onun ardında bıraktığı miras, Hakkari’nin gönlünde ve her bir köyün, her bir sokağın taşlarında sonsuza kadar yaşayacak.

Rahat uyu Agit Ayaş, senin mücadelen ve emeğin, bu topraklarda her zaman yaşamaya devam edecek. Bu toprağın her bir karışı, senin gibi azimli, güçlü ve kalbi temiz insanlarla daha da değerli olacak. Bu topraklarda senin anını yaşatacağız.