Nusaybin’de 74 yaşında bir şair: Hiç okula gitmeden 10 kitap yazdı
Kaynak:Basından
Şimdiye kadar 7’si Kürtçe, 1’i Türkçe olmak üzere 8 kitap yayınlayan Işık, iki şiir kitabını da baskıya hazırlamakta.
Abdülaziz Işık şimdiye kadar pek bilinmeyen yazarlık hikayesini ilk kez Rûdaw TV'den Abdulselam Akıncı’ya anlattı. Onun için okuma yazma bilmemek, yazma tutkusunun önüne geçememiş.
"Okula gitmek hayalimdi"
Abdülaziz amca, okul görememiş olmanın burukluğunu şu sözlerle ifade etti:
“Gercüş’ün (Şimdilerde Batman’ın ilçesi) Xirbeseyida köyünde dünyaya geldim. Çocukluğumda ailemiz Nusaybin’in Hope köyüne taşındı. Okula gitmek en büyük hayalimdi ama köyümüzde okul yoktu, şehir de bize çok uzaktı. On yaşında kendi çabamla okuma-yazmayı öğrenmeye çalıştım. Alfabe, kalem ve defter aldım. Evimize gelen misafirlere harfleri sormaya başladım. Onlar bana gösterdi ve bu şekilde kendi çabamla okumayı-yazmayı çözdüm.”
10 kitaplık bir edebiyat yolculuğu
Okuma yazmayı öğrendikten sonra Kürtçe şiirler yazmaya başlayan Işık, dedesi Beko’nun adını taşıyan bir yayınevi kurarak eserlerini kendi imkanlarıyla bastı. 2004 yılında yayımladığı ilk kitabı “Kaniya Eşqê” (Aşk Pınarı) ile başladığı yazarlık yolculuğunda daha çok aşk temalı şiirlere yer verdiğini belirtiyor.
"Nusaybin’in dışına çıkamadım"
8’i basılmış ikisi basıma hazır on kitaba imza atmasına rağmen Abdülaziz Işık Nusaybin dışında pek tanınmadı.
Bu durumu şöyle dile getiriyor:
“Kitaplarımın daha geniş kitlelere ulaşmasını isterdim. Kürtçe dili çok değerli. Eğer bu dile sahip çıkarsak, geçmişimize ve kültürümüze de sahip çıkmış oluruz. Çocuklarım öğretmen oldu ama evde hâlâ evde Kürtçe konuşuyoruz. Bu, bizim dilimize olan sevgimizi canlı tutuyor.”
Edebiyat tutkusuyla sınırları aşma hayali
Şiir yazmaya devam eden Abdülaziz Işık, Kürt yayınevlerinden destek bekliyor:
“İşte buradayım, işte kitaplarım. Kırk tane Kürt yayınevi var, gelsinler, ben hazırım. Beş dil biliyorsanız, beş insanız. Eğer hep birlikte Kurmanci konuşursak bu eski geleneklerimiz, özlü sözlerimiz unutulmayacaktır. Bu yüzden birlikte çalışmakta fayda var.”
Nusaybin’den yükselen bu güçlü sesin, Kürt edebiyatında hak ettiği değeri görmesi için bir adım atılmasını arzuluyor.
