Türkiye’de yanan bir ateş var. Bu ateş düştüğü yeri değil her tarafı yakıyor. Gittikçe kötüye gidiyor her şey. Her tarafta gerginlik, panik, korku,huzursuzluk ve gözyaşı hakim… Hakkari adeta ateş hattı. Tepkimizi ev hapsiyle haykırıyoruz. Kepenk kapama eylemi, sokak yürüyüşleri neredeyse her hafta var.
Bölge halkı çok şey istemiyor.
Operasyonlar durdurulsun.
Ana dil özgürlüğü ve demokratik özerklik istiyor.
Adayımız Demirtaş ne demişti; “Kürtler kendilerini asimile eden bir anayasa ile yönetiliyor. Biz Kürdün de, başörtülünün de, emekçinin de, emeklinin de hakkını elde edene kadar direneceğiz. Boykot edenler neyi hak ettiklerini ve ne istediklerini bilenlerdir.”
Diyarbakır’dan Hakkari’ye kadar olan ve adına Doğu ve Güneydoğu Bölgesi denilen bölgeye ben “Ortadoğu Bölgesi” adını koydum. Filistin ve İsrail’den ne farkımız var ki? Orada sürekli silah sesleri, baskınlar, sokak gerginliği, operasyon ve ölümler. Bizim Ortadoğu’da da aynı şeyler yaşanmıyor mu?
Şırnak’ta 12 PKK’lı öldürülüyor. Şırnak ve komşu iller sokağa dökülüyor. Yüzbinler yürüyerek haykırıyor ama bu ses Ankara’ya ulaşmıyor. Siyasi liderler il il gezerek miting yapıyor ve bu sıkıntılar dile getirilmiyor.
Ne güvenlik güçleri, ne PKK gerillaları, ne köy korucusu, hiçbir insan, daha doğrusu hiçbir canlı öldürülmesin. Kanada’da foklar öldürülüyor diye dünya ayağa kalktı. Hayvan severler tepkileriyle dikkat çekti. İnsan severler kılını kıpırdatmıyor. Olan sadece analarımıza oluyor, yetim ve öksüz kalan çocuklarımıza oluyor. Kin ve nefret tohumunu ekerek nemalananlara dur demek çok mu zor. Eğer bu kanın durması Öcalan ile görüşmekle olacaksa neden görüşülmesin?
Eğer iç içe kardeşçe yaşamak için fedakarlık gerekiyorsa neden yapılmasın?
Eğer bölgenin gelişmesi ve kalkınması için demokratik özerklik isteniyorsa neden verilmesin?
Eğer ana sütü gibi helal olan ana dil ve bu dilde eğitim isteniyorsa neden verilmesin?
Eğer ülkede demokrasi istiyorsak bu hepimiz için neden olmasın?
Öyle bir gergin hava estiriliyor ki seçime mi, savaşa mı gittiğimizi bilmiyoruz. Farklı zevk ve renklerde olabiliriz. Ama bu ateşin söndürülmesi için aynı noktada birleşmeliyiz. Biz ölümü sipariş etmeyelim. Ölüm bizi bulsun.
