İçişleri, ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü, yurdun iç güvenliğini ve asayişini, kamu düzenini ve genel ahlakı, Anayasa’da yazılı hak ve hürriyetleri korumak demektir.
Bu ağır ve onurlu görev kalite ve güç gerektiriyor. Ve bana göre, ve çoğunluğa göre bu makama atanmış en doğru isimdir Süleymen SOYLU…
Valimiz Cüneyt Orhan TOPRAK gibi oda makam bağımlısı değil. Türkiye’nin her tarafında vatandaş ile kucaklaşıyor.
Özellikle ilimiz ve bölgemize neredeyse haftalık geliyor. Ak Parti Genel Başkan Yardımcısı iken de yine ilimize defalarca ziyaretleri olmuştur.
Soylu, her görevi ifa edecek donanımda bir bürokrattır. Ama kendisine en çok bu makam ve görev yakıştı. Teşkilatlardan sorumlu bürokrat olduğu için tüm Türkiye ve teşkilatlar aylar süren tebrik ve hayırlı olsun ziyaretlerini sürdürdüler.
Henüz 47 yaşında genç ve çalışkan biri. Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde sürdürdüğü eğitimini İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi’nde tamamladı.
Siyasi hayatına 1987 yılında DYP İstanbul İl Gençlik Kolları’nda adım atan Süleyman SOYLU, 1995 yılında Gaziosmanpaşa İlçe Başkanlığına seçildi.
1999 yerel seçimlerinde Gaziosmanpaşa Belediye Başkan adayı oldu. 1999-2002 yılları arasında İstanbul ii başkanlığı görevinde bulundu.
2008 tarihinde Demokrat Parti’nin genel başkanlığına seçildi. 2010 referandumu sürecinde “evet” oyu tercihini anlatmak için “Demokrasi buluşmaları” toplantılarıyla Türkiye’yi dolaştı. 2012 yılında Ak Parti’ye katıldı.
Arge başkanı olan Soylu, 2014 tarihinde teşkilat başkanlığına getirildi. Genel seçimlerde Trabzon milletvekili seçildi.
En son Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı yaptı ve oradan da İçişleri Bakanı olarak hizmet yolunda devam ediyor. Soylu evli ve 2 çocuk babasıdır.
Ak Parti Hakkari milletvekili adayı olan Ahmet Budak’ın öldürülmesi olayında Şemdinli’ye geldi ve gözyaşı döktü. Ailenin acısını yürekten paylaştı. Çukurca ve Yüksekova’ya defalarca geldi.
İstanbul’daki bombalı saldırı ve giden canların arkasında dik duruşu dikkat çekti. Çocuklarını son yolculuğa uğurlar gibi içi kan ağlıyordu.
Acıyı ve yassını yüreğinde saklayarak kar kış demeden ülkenin huzur ve güvenini sağlamak için yine yollara çıktı. İlk durağı Yüksekova oldu.
Sonra Yeniköprü mevkii ve merkez… Halk onu bağrına bastı, taziye dileklerini sundu. Çocukları severken ve öperken yüzünde oluşan gülücükler şehit acısını hafifletti. Herkes aynı şeyi diledi ve istedi; “İnadına huzur, inadına barış”…
Eskiden İçişleri Bakanının Hakkari’ye gelmesi demek kepenklerin kapanması ve olayların alevlenmesi demekti. 1 Bakan 50 koruma görüntüsü vardı.
Soylu, kimsenin siyasi kimliğini sorgulamadan herkesi eşit kucakladı. Esnafı ziyaretinde müthiş bir ilgiyle karşılaştı. Aralık soğuğunda gördüğü sıcak ilgiyle ısındı. Etten koruma ordusu yoktu.
Geniş güvenlik önlemleri elbette vardı ama sayın bakan halka içten ve samimi baktı. Ne demişti önceki gün; “Korku, ürkmek, geri adım atmak bize değildir.
Akıl, adalet, şefkat ve milletimizin beklentisini yerine getirmek bizedir”… Halk ziyareti bitince hükümet konağı meydanında kendisini kamu kurum amirleri, STK temsilcileri, bazı kanaat önderleri bekliyorlardı. Hepsi ile tek tek tokalaşarak selamlaştı ve kucaklaştı.
Polis tören alayını selamlarken, onlarla yüzleşirken gözleri doldu ve boğazında düğümlenen sözcüklerle; “Merhaba kahraman arkadaşlarım, Allah sizi korusun”dedi.
Yaşları 4-5 olan iki minik kız çocuğu yöresel giysilerimizle bakan ve beraberindekilere çiçek verirken heyet duygulandı. Çocukları kucağına alarak yanaklarında öperek teşekkür etti.
İç barış ve iç huzur için iyi temenniler sunan Hakkari halkına Bakan Soylu ve heyetin ilgisi fazlaydı. Soylu ve asil bir bakan olan Süleyman Soylu, yoğun ilgi ve yoğun kar yağışı altında Yüksekova’dan el sallayarak Başkente hareket etti.
İçişlerden, huzur ve barıştan konu açılmışken şunu da belirtmeden geçemeyeceğim, Hakkari şuan Türkiye’nin en güvenilir yerleşim birimidir.
Bunda en büyük pay valimiz Cüneyt Orhan TOPRAK’ındır. Annesi hasta yatağında onu sayıklarken bile o Hakkari gibi en zor vilayette “VALİ” görevini yürütüyor. Devletin sıcak yüzünü ilk o yansıttı.
