Hakkarili olmak ayrıcalıktır diyoruz. Birbirimizi seviyor gibi görünüyoruz ama aslında sevmiyoruz. Sevmek cenazeye eşlik etmek, taziyeye gidip bir Fatiha okumak, düğünde birlikte halay çekmek değildir. Sevmek yüceltmektir, zarar vermemektir, manevi destektir, arkasından iş çevirmemektir.
Hepimizin en çok gittiği yer Ankara’dır. İş, sağlık problemleri, farklı sebeplerle orada ikamet eden bin Hakkarili aile var. 81 ilin dayanışma, sosyal ve kültürel dernekleri birden fazla varken Hakkari derneğinin özellikle başkentte olmayışı dikkat çekiyordu. Zeki Noyan harekete geçerek büyük bir oluşum için çağrıda bulundu.
Av. Mehmet Ertuş, Dr. Nurettin Aydın, Sabahattin Keskin, Yusuf Temel, Özgür Bostancı, Faysal Bilmece ve Ömer İke, bir araya gelerek ilk toplantılarını gerçekleştirerek İşadamı Mazhar Özdinç’i başkan seçtiler. 2017 yılında Kızılay’ın göbeğinde derneğimiz kuruldu. Kodamanlarımızın akın ettiği Ankara’da derneğe 71 kişi resmi üye oldu. Bu 71 kişiden 17’si aidatlarını düzenli yatırdı. Başkan Özdinç, bir çok masrafı kendi bütçesinden karşılayarak direndi ama sonunda haklı olarak pes etti.
Dernek kapanmasın diye Faysal Bilmece elini daha doğrusu gövdesini taşın altına koyarak sorumluluk üstlendi. Aldığı emekli maaşı yetmeyince Zeki Noyan devreye girerek iki Hakkari sevdalısı kardeşimiz ailelerini ihmal ederek emekli maaşlarıyla derneği yaşatmaya çalıştılar. Yine olmadı ve yetmedi…
İşadamları Naif Çallı, Aytekin Karahanlı, Abdullah Ciğer, Sabahattin Baş ve eski Milletvekili Esat Canan, maddi yardımlarda bulunarak biriken borçları kapattılar. Yine olmadı, yetmedi…
Faysal Bilmece, maddi ve manevi tıkanarak derneğin kan kaybettiğini haykırdı. Kurul yaklaşırken istifasını sundu. Her hafta düğünlere giderek ayda herkes en az 2 bin lira verebiliyor da adımızı, kültürümüzü, birlik ve beraberliğimizi pekiştiren derneğimize ayda 50 lira vermekten kaçınıyoruz.
Ben şunu anladım. Bizler birbirimize karşı dürüst değiliz. Birbirimizi aslında hiç sevmiyoruz. Sürekli birbirimizi çekiştiriyoruz.
Birimiz maddi olarak güçlendiğinde onu hemen devlet nezdinde şikayet ve ihbar ederiz. Birimiz popüler olduğunda Vali ve diğer makamlarda onu yıpratarak terör yanlısı olduğunu söyleyerek eritiyoruz. Kıskançlığın ve ihbarın en çok olduğu yer Hakkarimizdir.
Toplamda tüm ülkede beş derneğimiz mevcuttur. Ankara derneği kapanacaksa bu sadece bizim utancımız olur. Yeni birileri yönetime aday olur mu bilmem ama kim gelirse gelsin bizler içimizdeki fesat duyguları temizlemedikçe, aşiretsel zihniyetten kurtulamadıkça bir yere varamayız.
O yüzden derhal kendimize gelmeliyiz…
