H.Refik Oğuz kısa bir süre önce hayatını kaybetti. Ölümünden kısa bir süre önce kendisini Van Lokman Hekim Hastanesinde ziyaret ettim.
Yakın akrabalarımla odasına girdik. Burnunda oksijen tüpü, kolunda serum vardı. Bakışları kırılmış, zayıflamış, halsiz bir durumdaydı.
Oğlu Şaban saçlarına dokunarak bizim geldiğimizi kulağına fısıldadı. Gözlerini yarım açabildi ve bizi dürbünledi. Beni hemen tanıdı ve sağ eliyle işaret ederek yanına çağırdı.
Yaklaştım hatırını sordum, Allah’tan şifa diledim. Kısılmış sesiyle kulağıma şunları söyledi; “Hakkari’nin il durumu ne oldu. Memleketimize sahip çıkın, sakın ilçe olmasın”…
Kendisini fazla yormamak üzere ailesiyle vedalaşarak odasından ayrıldım. Söyledikleri beni çok etkilemişti. Son nefesinde bile bir büyüğümüz Hakkari’nin durumunu sayıklıyorsa bunun anlamı çok büyüktür.
H.Refik Oğuz, eski sendikacılarımızdandır. Örgütlü toplum ve demokratikleşme adına çok emekleri oldu. Haksızlığa uğrayanların sesi oldu. Hakkari’de küskün bir çok aile ve aşireti bir araya getirmek için örnek davranışlarda bulundu. Her zaman kravatlı, her zaman şık ve bakımlıydı.
Türkiye ve dünya gündemini yakından takip ederek her platformda cesurca görüşünü açıklardı.
Ne yazık ki hastalığa yenik düştü. Antalya’da ameliyat oldu. Daha sonra Van’da tedavi gördü. Yorulan bedeni iyileşmeye yanaşmadı. Çocukları her zaman onun yanındaydı.
Son nefesini verirken de yine yanındaydılar. O çok sevdiği Hakkari’den koltuğa yaslanarak gitti ama tabutun içinde gözleri yumulmuş, kalbi durmuş olarak döndü. Cenazesine binlerce kişi katıldı. Üç gün süren taziyesinde yine binlerce dost ve akraba OĞUZ ailesinin acısını paylaştı.
Oğuz ailesinin büyüğü ve kanaat önderi H.Refik Oğuz’un son vasiyeti “Hakkari ilçe olmasın” idi. Kendisine rahmet kederli ailesine sabır, yakınlarına da başsağlığı diliyorum…
