"Her nefis ölümü tadacaktır. Sonunda bize döndürüleceksiniz."
(Ankebut Suresi, 57)

"Sakın ölenlere ‘ölü’ demeyin. Hayır! Onlar Rablerinin katında diridirler, fakat siz bunu bilemezsiniz."
(Bakara Suresi, 154 )

Hz. Peygamber (sav) buyurur:
"Ölüp giden kişi, ardından yapılan dua ve sadakalarla değer kazanır. Geride kalan salih evlat onun amel defterini açık tutar."
(Müslim, Vasiyyet 14)

Bir sabah değil belki…
Ama bir akşam vakti , yürekleri yakan bir haber düştü memleketin ortasına:
Hakkâri’de bir yol, sekiz canı aldı bağrına…
Bir anlık gidiş, bir sonsuz suskunlukla karşılandı. O yollar ki dağlara kıvrıla kıvrıla çıkar, şimdi ise başka bir aleme uğurladı sevdiklerimizi.

Kiminin evinde çorba kaynıyordu o esnada,
kimi çocuğuna sarılmıştı vedasızca.
Bir baba dönecekti, bir evlat gelecekti belki…
Ama gelmedi.
Çünkü bazen hayat, sadece yaşamak değil;
bazen ardında suskunluklar bırakarak gitmektir bu dünyadan.

Ölüm…
Ne ince bir çizgi, ne büyük bir hakikat…
Her nefis tadacaktır, evet…
Ama ne zordur o tadın kalanlarda bıraktığı burukluk. Sekiz can, sekiz hâtıra, sekiz eksiliş… Bir kaza, yalnız bedenleri değil,
bir mahallenin, bir şehrin, bir milletin yüreğini de sarstı.

Hakkâri…
Zaten hep dağlara yaslı bir şehir.
Ama şimdi daha bir sessiz, daha bir hüzünlü, daha bir sitemkâr…
Bir annenin gözyaşıyla, bir çocuğun yetim bakışıyla bir mezar toprağının taze kokusuyla

Ve biz şimdi…
Ne desek eksik kalır,
hangi kelimeyle tutsak bu acıyı,
yine de elimizden dökülen tek şey: dua.

Ey Rabbimiz…
Sen sabrın sahibisin.
Sabretmeyi öğret bu acıyı yaşayanlara.
Sekiz cana rahmetinle muamele eyle,
onları af ve mağfiretinle karşıla.
Geriye kalanlara güç ver, metanet ver, dayanma gücü ver.

Biz bir milletiz…
Acıda birleşmeyi bilen,yasla birbirine sokulan bir millet. Bugün Hakkâri ağlıyorsa,
İstanbul da ağlar, Trabzon da, Mardin de…
Çünkü bu topraklarda bir can eksildi mi,
hepimizin göğü kararır.

O yüzdendir ki...
Yaşarken sevmeli insanı.
Kırmadan, ertelemeden, pişmanlık biriktirmeden…
Çünkü belki de bir gün,
bir çift gözle son kez buluşur bakışlarımız.
Ve o son bakış,
bir ömrün bütün hikâyesini anlatır.

Gidenlere rahmet, kalanlara sabır versin yüce mevla.
Ruhları şâd, mekânları cennet olsun.
Tüm Hakkarimizin başı sağ olsun...