Herkesin en çok zarar gördüğü ve korktuğu karanlık güçler var ki bunlara TEFECİ deniliyor. Köklü ve kadim kent diyoruz. Birçok medeniyetlere ev sahipliği yapan şehir diyoruz. Büyük düşünürlerin, Şeyhlerin memleketi diyoruz. Dünya savaşlarında bile ayakta durabilen Hakkâri’yi tefeciler yıkıp geçiyor.
Hakkari’nin bir çok asil ailesi, tanınmış ve sevilen şahıslar aile fertlerinden birinin tefecilere bulaşması yüzünden buradan istemeyerek göçüp gitmek zorunda kaldılar. Evlerinden, işyerlerinden, arazilerinden, araçlarından oldular. 1 aldılar, bin verdiler.
Şuan bile Hakkâri’mizin köklü ailelerinden bir çoğu tefeci cehenneminde diri diri yanıyorlar. Bu yangına kimse müdahale edemiyor. Binler, yüzbinler değil. Milyonlarla borçlandırılmışlar. Hangi adalet, hangi yargı, hangi mahkeme bu duruma müdahale edebilir ki? Serbest piyasa deniliyor, çek ve senetlerden bahs ediliyor. Şikâyet edilenler gözaltına alınıp şartlı serbest bırakılıyor.
Tefeciye mecbur kalındı diye bir şey yoktur. Kanun dışı bir alış veriş şeklidir. Alan da elbette veren kadar suçludur. Zaman değişti, herkes çocuklarına, aile bireylerine söz geçiremiyor. 1 kişinin bulaştığı bu alacak verecek meselesi bir aileyi kolayca yok edebiliyor. Bir çok aile ferdi bu sıkıntılar yüzünden kalp krizi geçirerek hayatını kaybetti.
Devletin bu konuda eksiği var mı?
Elbette var. Bankaların yanından bile kimseler geçemiyor. 100 bin kredi çekiyorsanız 160 bin geri ödeyeceksiniz. Bu duruma da “Resmi Tefeci” deniliyor. Ülkemizde hırsızlık artık meslek haline geldi. Herkesin belinde tabanca, aracında av tüfeği, cebinde bıçak. Biri yan mı baktı, tetiğe basıp sinek öldürür gibi hayattan kopartıyor. İnsan hayatının en ucuz olduğu ülkede yaşıyoruz.
Eskiden aksakallı, sözü kanun olan büyüklerimiz vardı. Şimdi onlar da yok. Herkes kendi çapında kanaat önderi, lider…
Hakkari elden gidiyor. Yaşanan birçok olumsuzluklar var. Zamanla hepsi parça parça patlak verecektir. En huzurlu ve iyi şehir diyoruz ama bu şehir çok dertli ve hasta.
Bir şehirde eğer köklü aileler kaçarak, mecburiyetten göç ediyorsa orada sıkıntı var demektir.
Bir şehirde karanlık işler gizlice yaşanıyorsa oranın huzurundan endişe etmek gerekiyor.
Bir şehirde tefecilik sektör haline gelmişse orada yuvalar yıkılmaya devam edecektir demektir.
İnsanı tefeciye mecbur kılan bu kader olmaz olsun.
Tefecileri de cirit atmaya güç veren bu sistem olmaz olsun…
