Karayolları adı üstünde emeği yollara döken, çalışanlarının ter ve helallik kokan bir kurum. Şuan bir kamu kuruluşu ama sanırım yakın bir gelecekte özelleştirileceği konuşuluyor. Karayolları 114 Şube Şefliği hakkında bugüne kadar iyi veya kötü hiçbir haber yapmadım. Ama şuan bu kuruma öylesine öfkeliyim ki tek başıma yakabilecek kadar...

En az 5 ve en fazla 20 yıl hizmeti olan, yazın kızgın güneşin altında, kışın çığ tehlikesi ve ölüm kokan soğuğun altında çalışan Hakkari ve Yüksekova ilçesinde 108 işçi kardeşimiz kapı dışı edildiler. Hem de 1 Mayıs işçi bayramında. Rastlantıya bakar mısınız, alay eder gibi... 1 Mayıs günü tüm işçiler ve emekçiler sokaklarda eylem yaparken Karayollarında çalışan 108 emekçinin işine son veriliyor.

Kağıt üzerinde 108 adamı silmek kolay olabilir. Ama şunu unutmayın ki o 108 kişi demek 700 kişilik aile demektir. Çoğu bankalardan kredi çekmiş, çoğu borçlu, birçoğunun elinde hastası ve bakmakla yükümlü yaşlı anne ve babası var. İçlerinde birkaç kişinin lösemi hastası çocukları var. Bugüne kadar çalışan 3 tane işçi kardeşimiz görev başında iken şehit olmuşlardır.

Bunlar sendikalı. Yargıtay onandı, Ankara 11'nci iş mahkemesi bu işçiler lehine karar vererek bunlar firmanın değil kurumun çalışanlarıdır dendi. Bu emekçiler yine Yargıtay’a başvurarak tazminat hakkını da elde ettiler. Bunlara ödenmemiş iki maaşları da var.

Komikliğe bakar mısınız? Elemana ihtiyacımız yok deyip işçiler işten atılıyor ama ertesi gün İş-Kur'dan 60 kişi iş başı yapıyor. İşe yeni alınanların ekmeğinde kimsenin gözü yok. İşin çok yoğun olduğu bir kurumda elbette çalışanların sayısı artmalıdır.

Karayolları Şube Şefi ve Yol İş sendikası derhal kamuoyuna doyurucu açıklama yapmalıdır. Van'da oturup, Hakkari'ye yılda iki kez gelen ve her geldiğinde de sadece valiliğe uğrayıp geri giden Bölge Müdürü Ahmet Turan Gülşah hesap vermelidir.

Bu 108 kişi sahipsiz değildir. 700 kişiyi aç bırakmaya hakkınız yok. 108 kişi 108 bin kişi olarak alanlarda eylem yapacaktır. Ben insanım, ben vicdan sahibiyim diyen herkesi bu garibanlara sahip çıkmaya davet ediyorum. Meskan'a Karayolları molası verilmelidir. Bu çok ciddi bir sorun ve bu sorunun çözümü için herkese görev düşmektedir.

Karayollarında yaşanan bu insanlık dramı son bulmazsa bende bu işçi ve aileleriyle birlikte Cumhuriyet caddesinde, Atatürk anıtı yanında süresiz açlık grevine girmeye hazırım. Bu arada ücret alamadığı ve alamayacağı için lösemi hastası çocuklarının tedavisine ara verileceğinden, o çocuklara Allah korusun bir şey olduğunda yakasına yapışacağım çok kişi olacak haberiniz olsun.