Gazete dediğimiz Türkiye’de onlarca yazılı görsel basın var. Tüm bunların tirajları 3 milyonu bulmuyor. Türkiye nüfusunun 80 milyonu aşıldığı düşünüldüğünde çıkan gazetelerin tiraj sayısı çok az gözükmekte ve bu durum “Halkımız okumuyor” söylemine sarılmaktadır.
Gerçekte öyle midir?
Tüm gazetelerin toplam tirajından çok çok daha fazla tiraj yapmakta Japon gazetesi YomiuriShimbu 15 milyon tirajın yapıldığını söylersek ve buna Çin, Hindistan bir de ABD’deki gazetelerin bazılarının tiraj sayılarını da yazarsak ülkemizdeki gazetelerin neden bu kadar az tirajla yetindikleri ve neden daha fazla tiraj yapamadıkları acı acı düşündürecek bizleri.
Dünyadaki en çok satan 100 gazete içerisinde maalesef Türkiye’mizden hiçbir gazete girmemektedir. Yine tahmin ettiğiniz gibi en çok satan gazetelerin ilk beşini Japon gazeteleri yer almakta ve Japonya’da çıkan gazetelerin toplan tirajı 64 milyonu bulmaktadır.
Bunu en çok satan 100 gazeteden 23’üne sahip Çin almakta ve bunların da toplam tirajı 24 milyonu bulmaktadır.
Sonra Hindistan 17 gazete ve 18 milyon tirajla ve ABD 9 milyon tirajla sıralamaya girmektedir.
İslam ülkelerinden sadece dünyada en çok satılan ilk 100 gazeteye Mısır’ın El-Ahram gazetesi (900 bin) ve Pakistan’ın Jang Gazetesi 750 bin tirajla ancak yer bulmaktadır.
Biz Türkiye olarak neden yokuz?
Gazetelerimiz neden okunmuyor ve neden bu rakamlara yaklaşılmıyor.
Halkımız mı okumayı sevmiyor yoksa basın olarak halka gereken güveni vermedik mi?
Yazdıklarımız asparagas ve yalan yanlış haberler yüzünden mi halkta bir değerimiz bir okuma şevkimiz kalmadı.
Soruları çoğaltır ve sıralayabiliriz.
Tüm bunlar gerçekleri değiştirmemekte yazılı basın yerlerde sürüklenmektedir.
Hâlbuki ne diyorduk?
Basın bir yerde 5 kuvvettir.
Halkın sesidir. Halkın arzuhalidir ve halkın gözü kulağıdır.
Şöyle çıkan gazetelere baktığınızda bunun böyle olmadığı gün gibi ortadadır.
Daha geçenlerde siyaseti sallayan ve “Köşke çıkan bir CHP’li” başlığıyla kaleme alınan yazının nasıl yalan olduğu ortaya çıktı. Yazar sanki hiçbir şey olmamış gibi günlük köşe yazılarına devam ediyor.
Bu sadece aysbergin görünen yüzü! Bu ve buna benzer onlar hatta yüzlerce yazı çıkmış gazetelerimizde aslı astarı olmayan.
Masa başlarında ve tamamen ya hayal mahsulü veya yanlı birçok haber yapılarak algı operasyonlarına imza atılmış ve basın bugünkü konumuna zorla sokulmuştur.
Hâlbuki gazeteci olayları objektif, tarafsız, halkın sesine kulak veren yandaş ve paydaş olunmadan gerçekçi bir gözle aktarıldığında saygınlığı o denli artar ve hak ettiği yeri bulur elbet.
Ama bakıyorsunuz birinin ak dediğine diğeri kara demekte ve ara renk olan gride dahi bulmayarak tamamen tarafgir bir gözle olayları, haberleri ve yorumları yapmakta ve sonra neden okunmuyorum diye hayıflanılmaktadır.
Ne dersiniz?
Basının bugünkü durumuna düşülmesinde kendisine gazeteci diyen yazar takımının bir kabahati yok mu?
