İnsanoğlu Allah’ın yeryüzündeki halifesi. Yaratılmışların en değerlisi. Var olan tüm varlıkların hizmetinde olduğu bir dünya hâkimi. Bu hayatını Allah’ın bahşettiği hayatı ve çizdiği kaderde ömrünü tamamlar.
Ama insanoğlu bu. Melekler seviyesinde olduğu kadar aşağılıkların en aşağısı olan Şeytandan bile daha adi bir duruma düşerek te yaşamını tamamlar.
Her kişi aldığı görevi, üstlendiği rolü yapar, yapmaya çalışır.
Dün yaşayan baba ve atalarımızdan kimler kaldı. Bugün rahmete giden büyüklerimizden hangilerinden hayırlarla bahsedilmekte. Hangisinin serveti ve makamı hatırlanmakta.
Faniyiz, kısacası ölümlüyüz.
Gaye ölümden sonra hayırlarla anılmak ve gideceğimiz öte dünyada Rabbinin huzurunda yüzü ak insanlardan, Salih kullardan anılmak değil mi inancımıza göre?
“Derdi dünya olanın dünya kadar derdi olur” demiş Hz. Mevlana.
Hayatımızı bu dünya için kurgularsak nefsimize köle olur ve hangi görevde olursak olalım üç günlük bu dünyada asla bulmadığımız, bulamayacağımız mutluluk ve saadeti arar dururuz. Bunu kişi kendince makamda, servet ve parada veya aradığı aşkta (günümüzde kadın) arar.
Hepsinin boş olduğu yaş kemale erdiğinde ve ölümün soğuk nefesi ensesinde hissettiğinde daha bir iyi anlar. Lakin çok geç olunmuş ve gidenler geri gelmediği gibi geçmişte bir daha yaşanmayacağı belli olmuştur.
Bugün belli makamlarda olan ve küçük dağları ben yarattım havasında olanların daha önce o görevde olanların bugün esamisinin de okunmadığını çok iyi bilmekte buna rağmen burnundan kıl aldırmamaktadırlar.
Bugün servet içerisinde yüzenler keza dün servete hükmedenlerin ne hallere geldiklerini hatırlarına dahi getirmek istememekte ve gününü gün etmenin gaflet ve uykusunda ömürlerini tüketmektedirler.
Geldiğin makama ne kattın? Geldiğin makamdan önceki servetin ile makamda bulunduğun veya makamdan ayrıldığında servetin ne idi, ne olmuş? Bunun hesabını yapabiliyor mu insanoğlu!
Sermaye elinde iken hangi yatırımlarda bulundun. İçinde yaşadığın topluma ve vatandaşına neler kazandırdın. Malın mı seni kullandı, sen mi malını? Daha doğrusu kim kime hükmetti!
Kırk yıldan fazla bir zamandır kalem sallıyoruz. Bunu Hak’tan ve hakikatten ayrılmamak adına yapıyor ve kendimizce bir menfaat ve makama talep olmaksızın öncelikle içinde bulunduğum Hakkâri ve Hakkâri halkı için her şeyin iyisini, güzelini ve doğrusunu bulmaya çalışıyoruz.
Hiçbir zaman menfaatımızı bunların üstünde tutmamış ve bu halka olan vefa borcumuzun ödenmesi konusunda yapmış olduğumuz ve aldığımız görevi layıkıyla yapmaya çalışmışız. Tabi ki herkesi bu konuda memnun etmek ve herkesin bizden razı ve kabul gördüğünü söylemek gafletinde bulunamayız. Eleştirilecek ve eksik çok yanımız vardır. Bunu da saygıyla karşılar ve hoşgörürüz.
Derdimiz hangi makam ve mevkideki kişiler olursa olsun onlardan da bu halk için hizmetin en iyisini yapmalarını istemek ve bunun takipçisi durumda hissederiz kendimizi.
26 yıllık öğretmenlik hayatımızda da öğrencilerimize daima iyiye, doğruya ve güzele düsturu içerisinde ve çocuklarımızı sevgiyle bağrımıza basarak ahlaki bir değerde yetiştirmesi için çabalamışız.
Keza Mevlana’nın dediği gibi “Bizi bilen bilir, bilmeyen de kendisi gibi bilir” sözünden hareketle tüm derdimiz üç günlük şu fani dünyada “Hoş Bir Sada”bırakmak.
Gerisi laf u güzaf.
