Bildiri dağıtıldı, karar alındı 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı protesto edilecek. Kimse çocuklarını bayrama göndermeyecek, sokağa çıkılmayacak, dükkanlar açılmayacaktır. Sıcak ve güneşli bir gündü 23 Nisan. Az katılım ile geniş güvenlik önlemleri altında olaysız yapıldı törenler. Irkçılık, renk, dil ayrımı çocuklarında neşesini elinden aldı. Yani küçüklerin bayramında büyüklerin inadı galip geldi. “23 Nisan Türk çocuklarının bayramıdır” demek yerine “23 Nisan Ulusal Çocuk Bayramıdır” denilse ne olur.
23 Nisan günü (fotoğraf makinası, kamera, kalem) teçhizatımı alarak Hakkari’yi haber amaçlı turladım. Piknik alanları tıklım tıklımdı. Kentin yüzde ellisi Depin, Üzümcü, Otluca ve Kırıkdağ’da ailece dinleniyorlardı. Su almak isteyenler çeşmelerde kuyruk oluşturmuşlardı. Madem pikniğini yapıyorsun, köşe başlarında birikip sohbet ediyorsun, polis kantininde de alışverişini yapıyorsun o zaman “kepenk kapama” eylemine anlam veremem. O zaman sadece esnafı cezalandırıyorsunuz. Her kepenk kapamada polis kantini satış rekoru kırıyor, rafları resmen boşalıyor.
Kepenk kapama eylemi benim bildiğim sadece fırın ve eczanelerin açık kaldığı kimselerin evden çıkmadığı bir protesto şeklidir. Kepenk kapama bana göre yanlış bir protesto şeklidir. Çünkü bu tepkide halk zarar görmektedir, esnaf yara almaktadır. Bu tepkinin güvenlik güçlerine negatif etkisi yoktur. Çünkü onların piyasadan çok daha ucuz ihtiyaçlarını giderebilen kantinleri mevcuttur.
Demokrasiden yoksun, insan haklarının ihlal edildiği bir ülkede sokak gerginliği ve protestolar asla bitmez. Ama her hak arama demokratik yollardan yapılmalıdır. Dükkanların kapatılmasıyla, kepenk kilitlemekle bu sorunlar çözülmüyor. Çözümün adresi Ankara, çözümün şifresi de diyalogdur. Alınan birçok kararda halkımız da rahatsızlık duymaktadır.
Ne söylemeye çalıştığımı ve ne demek istediğimi hepiniz yazımı okurken “haklı bence” dediğinizi duyar gibi oldum. Mayıs ayında gençlik bayramı var. 19 Mayıs’ta umarım tüm gençlik el ele birlik, beraberlik ve barış mesajı verir.
