Sevgili okuyucularım bu haftaki konumuz Hakkâri Futbolunda bir zamanlar iz bırakmış gönül vermiş aramızdan ani bir şekilde ayrılan hepimizin kalbinde taht kuran rahmetli Lokman Koyun genç yaşta aramızdan ayrılıp hakka koşan bu değerli ağabeyimizi sevgili Lokman’nı yıllarca beraber olmuş arkadaşlarına onu canı gönülden seven dostlarına sorduk. Yüce ALLAH mekânını cennet etsin ailesi ve tüm sevenlerin başı sağ olsun.
Erol ÇALLI-avukat-arkadaşı:
Lokmanla Şehit Selahattin i.ö.o dan Cumhuriyet ilk okuluna geçerken hepimiz siyah önlük giyerken Lokman iri yapısından dolayı Kravat ve ceketli okula gelirdi. O sayede tanıştık. Arkadaşlığımız oradan başladı.Liseye kadar beraber okuduk, sivil hayatta da sürekli arkadaş grupları olarak hep beraberdik. Grup arkadaşlarımızla hiçbir şekilde ayrılmadık. Arkadaşlık grubumuzda en ağır taşlarımızdan biri lokmandı.
Her şeyimizi ona danışırdık bizi yönlendirirdi.Duygusallık açısından da bize sürekli destek olurdu.Grubumuzda ilk evlenen kişi o idi. Lokman, aydın yurtsever Kürtlere yönelik büyük bir sevgisi vardı..O kadar büyüktü ki sevgisi ilk çocuğuna Welat ismini vermişti. Lokman derslerine önem verirdi, arkadaşı için canını verirdi.
Ayrıca çok neşeli ve şakacı biriydi. Futbola büyük bir düşkünlüğü vardı. Amatör takımlarda oynarken devamlı maçlarını takip ederdim. Lokman futbol camiasında da sevilen biriydi. Lokmanın ölüm haberini Sinan arkadaşımızdan aldım. Ölümüne asla inanamadım ve de inanmakta istemiyorum.
Çünkü Lokman sağlıklı biriydi Lokman huzurlu ve mutlu biriydi, iyi bir yuvası ve iyi bir eşi vardı. Tam bir aile reisiydi. Lokmanı ölüme götüren iki aile içerisindeki husumetin verdiği sıkıntıdan dolayı kalbine yenik düştü. Dediğim şekilde ölümüne asla inanamıyorum sanki bir gün bir sokak arasından çıkıp gelecek gibi geliyor bana. Yüce Allah mekânını cennet etsin, ailesine de sabırlar versin.
Namık ATLI-Mesai arkadaşı:
Ben sümbül sporda yönetici iken Lokman arkadaşımla orada tanıştım. Kulüp başkanımız rahmetli Müslih Turgut Lokma’nı beğenmiş çok sevmişti onu kendi takımına almak istiyordu ama Lokman hamam sporda oynamak istiyordu ve orada lisans çıkardı.
Lokman arkadaşımla uzun süre köy hizmetlerinde beraber işçi olarak ta çalıştık 1997 yılında beraber sağlık il müdürlüğünde memur olduk. Farklı birimlerde çalışmamıza rağmen sürekli beraberdik.
Lokman harika bir insandı mükemmel bir arkadaş, dosttu onun kişiliği tarif edilemez. Lokman’ının sosyal yönüde çok güzeldi paylaşımcı arkadaşını seven sayan değer veren biriydi. Yani adam gibi adamdı onu mesai arkadaşları da çok severdi.
Mesai arkadaşları onun sevgisini onun adını yaşatmak için sağlık il müdürlüğü Lokman Koyun eğitim birimini kurdular. Lokman’ının ölümü bende uzun süre travma yarattı. Mesaiye 10 güne gelemedim. Onun ölümüne inanmadım ve hala inanmıyorum.
Çünkü Lokman arkadaşımla çok güzel günlerimiz yıllarımız geçti çok güzel anılar yaşadık. O hep kalbimde yaşıyor ve hepte yaşayacak Yüce ALLAH mekânını cennet etsin ailesi nede sabırlar versin.
İsa BOR- İl Daimi Encümeni-Arkadaşı:
Lokman ile çocukluktan, liseye kadar bir arkadaşlığımız vardı. Günün her saatinde beraberdik. Lokman kişiliği ile dik duran biriydi. Yurtsever, aydın, demokrat biriydi. Tam bir arkadaş hayranıydı.
Her konuda arkadaşının yanında olan dürüst ayrıca toplum tarafından da sevilen bir sporcu kişiliği vardı. Futbolu çok severdi. Hakkâri sporun yetiştirdiği nadir futbolculardandı. Lokmanın ölümünü duyunca inanmak istemedim. Ama ne yapalım takdiri ilahi işte.
Allahtan kendisine rahmet diler mekânı cennet olmasını niyaz ederim ailesine de sabırlar dilerim.
Ali ONAY-Memur-arkadaşı:
Lokmanla çocukluktan gelen bir arkadaşlığımız vardı. Okulda, dışarıda sürekli beraberdik. Lokman her zaman ileriyi düşünen biriydi. Bizler dışarıda gezerken Lokman sürekli evde ders çalışırdı. Liseyi bitirdikten sonra açık öğretim fakültesini kazandı oradan sağlık müdürlüğünde memur oldu ardından da şube müdürü olarak görev yaptı.
Lokman tek kelimeyle harika bir insan ve arkadaştı saçları sürekli siyahtı bizler hep derdik. Saçlarını boyatıyormuşsun diyorduk oysa Lokmanın saçları doğaldı.
Lokman’ının ölüm haberini duyunca kendimi kaybettim onun ölümüne asla ve asla inanamadım Lokman’ını hatırası bende çok çok güzel günlerimiz güzel yıllarımız geçti onu unutmak mümkün değil çünkü o unutulacak biri değildi mekânı cennet olsun.
Sait ELMAS-Takım Arkadaşı:
Lokmanı nasıl anlatayım ki…Onu anlatacak kelimeler bulamıyorum ki..O harika bir insan, muhteşem bir arkadaştı.Beraber futbol oynarken ondan büyük bir keyif alıyordum.
Saha içinde son derece centilmen biriydi. Hakkâri spor kurulurken formasını ilk giyenlerdendi. Futbol yeteneği iyi olan biriydi.
Saha için tam bir beyefendi saha dışında da muhteşem bir arkadaştı. Kardeşimin ölümünden sonra ikinci bir Lokmanı kaybetmenin acısını hala yüreğimde acı ile hissediyorum.Bu iki Lokmanı unutmak ne mümkün. İkisinin de mekanı cennet olsun.
