Ablasıyla aynı üniversitede eğitim gördü. Ablası Mühendis, o mimar oldu. Evlenip İstanbul’a yerleşti. Projeleri ve zekasıyla çalıştığı şirketin en gözde mimarı oldu.
Tanınmış büyük firmalardan teklifler aldı. Hayalleri vardı, en önemlisi küçücük bir kızı vardı ve anne babasının tek oğluydu.
14 Eylül akşamı İstanbul’un Bahçeşehir ilçesi Kuzey Marmara otoyolunda meydana gelen trafik kazası sonrası yaralılara müdahale edip onları kurtarmaya çalışırken şehitlik mertebesine nail oldu.
Eylül ayında dünyaya gelmişti.
Yine Eylül ayında yaşama veda etti.
Bazı ölümler var ki, insana vahlar dedirten,
Bazı acılar var ki kâinat var oldukça hep hissettirilen,
Bazı gözyaşları var ki akarken hiç mola vermeyen,
Bazı ağıtlar var ki hiç dinmeyen,
Ve bir ateş var ki sönmek bilmeyen…
Şiyar Ümit bize bu acıyı bırakarak gidenlerdendir. Annesi, babası ve ablası onu uğurladıkları toprağın başından hiç ayrılmadılar. Acılı baba Cahit Ümit, tüm toprağı avuçlarıyla yumruk yumruk döşedi oğlunun üstüne o üşümesin diye. Evlat acısıyla kavrulan Annesi Şükran Ümit, Zemzem ve gül sularıyla oğlunun toprağını yıkadı ebedi evi rahmet dolsun diye.
O mimari tecrübesiyle anıtlar yaptıracaktı olmadı. Ailesi ona anıt mezar yaptı. Yani ona Kalealtı aile mezarlığında bir yuva inşa ettiler. Edebiyat Profesörü Dr. Türkan Alvan, Şiyar Ümit hakkında arkadaşlarından duydukları ile bir beyit kaleme aldı ve bu beyit Şiyar’ın ebedi evinde baş taşına nakşedildi. Genç Mimar her zaman babasına “Ben babamın tek oğluyum” derdi.
Bu cümle mezar anıtına da yazıldı. Anıtın her bir parçasına Şiyar’a dair izler yerleştirildi. Dik duruşu, mütevaziliği, bebekliği, çocukluğu, gençliği, ailesine düşkünlüğü, merhameti, delikanlılığı, Anne baba ve ablası ile kızı Deren’in sol yanını ebediyen boş bıraktığı, ailesinin her daim onun üzerinde olan eli…
Şiyar’ın genç yaşta hayata veda edişi, ateşi sadece düştüğü yeri değil, her tarafı ve herkesi yaktı. Onu herkes yüreğine gömdü.
Anıt mezar bir reklam ve görsel show olarak kimse görmesin. Her santiminde gözyaşı, hüzün ve ağıtlar var.
Seni unutmadık genç mimar, ruhuna El Fatiha…
