İsrail Gazze savaşı ateşkes ile sonuçlandı. ALLAH’A şükür can alıp kan akıtan İsrail ateşkese razı oldu. Bu dünyada Türkiye halkından başka Türkiye’nin dostu yoktur. Başbakan ve AKP hükümeti İsrail Filistin savaşı için dünyayı ayağa kaldırdı.
Dünyanın en büyük kuruluşu olan BM’nede siz bir etkinlik koyamıyorsunuz diye sert şekilde eleştirmekten geri kalmadı. Sonuçta bizim dostumuz görünen temelinde dost olmayan ABD Mısır ve Katarı yanına alarak ateşkesi sağladığını ilan etti.
Yani ateşkesi sağlayan ülkeler ABD şemsiyesi altında Mısır ve Katar oldu. Türkiye’ye ne oldu: Türkiye’ye de kocaman bir teşekkür posta ile gönderildi. Teşekkürün Anadolu’da güzel bir öyküsü var. Üstelik ABD’NİN dışişleri bakanı değil Mısır dışişleri bakanı Türkiye’ye teşekkür etti. Ne demek, şu demek ateşkesi sağlayan heyetin Başkanı ABD teşekkür etseydi ateşkes kurumu olarak teşekkürü alacaktık.
Oysaki kurumun bir üyesinden kişisel olarak teşekkür aldık. Şimdi teşekkürün öyküsüne bakalım: Hikaye şöyle: Vakti zamanında Orta Anadolu’nun bir kasabasında geçer olay. Kasabaya yeni bir zaptiye komutanı yüzbaşı atanır. Eskiden bu günkü gibi eskiyen ayakkabılar çöpe atılmazdı. Birkaç sefer saraca yani ayakkabı tamircisine götürülüp tabanına pençe yani yama yapılır sökülen dikişler onarılırdı. Kasabaya atanan zaptiye komutanı eskiyen kendi ve çocuklarının ayakkabılarını tamirciye götürür.
Tamirci gerekli tamiratı yapar ücreti almama kararı ile paketler bekler. Tamirci bu zaptiye komutanına bir gün bir işiniz düşer diye para almaz. Komutan ısrar eder hayır efendim siz bize hizmet için geldiniz sizden ücret almayız der. Zaptiye komutanı tamirciye çok çok teşekkür ederim der ve gider.
Hikaye bu ya: Zaman içerisinde zaptiye komutanı birinci ikinci ve üçüncü seferlerde ayakkabılarını tamirciye getirir bu kez alınca ücret teklifi yapmaz her defasında çok çok teşekkür ederim der ve çeker gider. Bu sefer tamirci yahu biz buna ilk gün misafirdi diye para almadık bu para vermemeyi usul haline getirdi bu böyle olmaz der ve bu kez para almaya karar verir.
Zaptiye komutanı dördüncü sefer tamirciye gelir tamir edilen ayakkabıları alır çok çok teşekkür ederim der ve gitmeye çalışır. Bu kez tamirci zaptiye komutanının kolundan tutup şöyle der: Bak bey ben ilk günkü teşekkürünüzü eve götürdüm ilktir diye herkes beğendi, sevindi. Ondan sonraki teşekkürlerinizi eve götürdüm vallah beyim çoluk çocuk beğenmedi istemiyoruz dediler.
Siz iyisimi birkaç kuruş verinde ben çocuklara bir şeyler alayımda bakıp, yiyip memnun olsunlar der. Zaptiye komutanı vallahi doğru dersin kuru kuru teşekkürü beğenen olmaz. Şimdi günümüzde ABD başka ülkelere yani İsrail, Mısır ve Katar’ı gönüllerince bir şeyler vermeye çalışır.
Yani bir verir beş alır ama bir şeyler verir.
ABD Türkiye’yi korede çarpıştırın Afganistan’da çarpıştırır.
Tunus, Libya, Mısır, Suriye, Irak İran için kullanır.
Ama komşularımız olan Ermenistan, İsrail Yunanistan’a gelince Suriye’ye müdahaleye gelince siz oturun ben sonra size boş bir teşekkür gönderirim der. Bakınız yukarda yazdığımız gibi başbakanımız ve hükümet Gazze için İsrail’e karşı dünyayı ayağa kaldırdı. Ateşkes antlaşmasına gelince ABD Mısır ve Katar’ı törene de yanına aldı Türkiye ve başbakanına da boş bir teşekkür gönderdi.
Bunu niye mi yazıyorsun diyenlere cevabım:
ABD’nin telkin ve uygulamaları ile tüm komşularımızla düşman olduk.
İşte İran, Irak, Suriye
Zaptiye komutanına bizim teşekküre ihtiyacımız yok bize bir şeyler verebiliyor musunuz diye bilen hikayenin kahramanı tamircinin tavrına benzer bir tavra ihtiyaç var demek için yazıyorum. Türkiye’nin. ABD’nin Türkiye dostu olmadığı ortada. 30 yıldır sürdürülmeye çalışılan Türk Kürt kargaşa ve savaşının arkasında ABD’nin olduğunu bilen bir anlayışa ihtiyaç vardır.
Hikayenin tamircisi gibi ABD’ye bir dur demeye ne dersiniz yönetenler. Ülkeyi yönetenler. Biz geri kalmış Hakkari’den bunu hissediyor ve de söylüyoruz. Sizlerde bu hissetmeye ve cesaret edip dur demeye karar kılacak bir iradeye neden yoksunuz. ABD’ye de EDİ BESE demenin zamanı çoktan geçti. Bu güzelim ülkeye yazık etmeyelim ABD’ye uymakla.
