Öğretmenliğimin beşinci yılıydı. Hakkâri Merkez Cumhuriyet ilkokulunda öğretmenim. 1 sınıfları okutuyorum. Sınıfıma koltuklarının altında değnekleri olan minik bir öğrencim gelmişti. Başta acımış ve engelli durumuna üzülmüştüm. Yine bir meslektaşımın çocuğuydu. Bebekliğinde çocuk felci geçirmiş ve vurulan yanlış iğne sonucu yürüme fonksiyonlarını yitirmişti.
Sınıfımın en çalışkan öğrencilerinden olmuştu. Zeki, aktif ve meraklı, soru soran ve öğrenme isteği olan bir öğrencim olmuştu.
İlkokul, ortaokul ve lise derken aradan yıllar geçti.
Öğrencim delikanlı olmuş ama koltukaltı değneklerinden kurtulamamış ve bu onun hayat gereçlerinden biri olmuştu.
Ama azmi, hayata bağlılığı ve umudunu hiç yitirmemiş yanlış iğne sonucu bu duruma düşmüşse bile doğuştan veya daha sonra herhangi bir engele uğrayan kişilerin bu hayattan beklentilerinin olduğunu, onların da en azından engelsizler kadar hayatta yaşam hakları olduğunun bilincinde olarak kendisini böylesi kişilerin haklarını savunmaya adamıştı.
Önce rahmetli Bedri Çallı’nın kurduğu Hakkâri Bedensel Engelliler Derneğine girdi. Başkanın sağ kolu olarak her bir işe koşuşuyor ve o zamanki dar ve imkânsızlıklar içerisinde engelli bireylerinin haklarını savunuyordu.
Önceleri köhne tek göz odadan kurulan ve bazen kahve köşeleri ve bazen de lütfedilen(!) bir yerde çalışmalarını sürdürüyordu. Bu arada Hakkâri genelinde ve ilçeler de dâhil engelli bireylerin kayıtlarını yapıyor, derneğine üye kazandırıyordu.
Bunun yanı sıra bu kadar dar ve kısıtlı imkânlarına rağmen kendi bünyesinde Sümbül Engelliler Spor Kulübünü kurarak 78 engelli sporcuya 3 ayrı branşta mücadele imkânını sağladı.
2. Lige terfi eden Tekerlekli Sandalye Basketbol takımı harika maçlar çıkardı.
Keza engeliler Masa Tenisi takımını kurarak ikincilik ve üçüncülük gibi başarılar elde ettiler.
2 milli bayan sporcu, 1 genç milli sporcu ve 1 havalı silahlarda sayısız kupa ve madalyalar kazandılar.
Daha önce gerek il içinde ve gerekse il dışı spor karşılaşmaları için sağa sola gidilerek bir nevi dilenerek tutuklan araçların yerini bu kez il içinde ve il dışında tüm spor organizasyonlara rahatlıkla gidilebileceklerini sağlayacak 2016 model ve 16 kişilik bir minibüsü derneğe kazandırdı.
Engelli erişime uygun 2018-2019 yılında SODES projesi kapsamında 35 engelli bireye ebru, ayna üzerinde hat çalışması yaptırarak ortaya çıkan güzel çalışmaları çarşı il merkezinde ve Mergabütan Kayak Merkezinde sergi açtırarak satılmasını sağladı.
Bu bireylerin tekerlekli sandalye ve akülü sandalye gibi birçok ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyor, gerek valilik nezdinde ve gerekse dışarıdan kurduğu bağlantılarla çalışmalarını aralıksız sürdürüyordu.
Bu esnada 8 engelli bireye de prefabrik ev yapılarak ev ihtiyaçları karşılanıyordu.
Ama öncelikle kendilerine ait olan bir yer bulmaları, bir yer edinmeleri gerekiyordu.
Kamusal bir yer bulamıyor özel sektöre ait olan yerlerin de kiraları pahalıya geliyordu.
Daha önce Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı ve Sağlık Ocağı olarak hizmet veren ama Jandarma Alayının bitişiğinde bulunan binanın kendileri için uygun olacağını sezdi. Ne yazık ki atıl durumda olan ve birer mezbelelik duruma geçen binayı almak öyle kolay olmayacaktı. Azmi, girişkenliği ve kararlılığı bunun üstesinden geldi.
2015 yılında Hakkâri’ye gelen zamanın İstanbul Beyoğlu Belediye Başkanı Murat Haznedar ile iletişime geçti. Başkanı buraya getirterek burayı görmesini sağladı. Baştan bir tadilat olarak düşündüğü bu yeri Başkan Murat Veznedar’dan yeni baştan yapılacağı sözünü aldı.
Başkan daha sonra mühendislerini gönderterek binanın planlarını çıkarttı ve ihale aşamasına geçirdi. 2016 yılında başkanın görevden alınmasıyla biten 240 m2’lik kapalı alanı olan güzel binanın kalan parasını girişimleri sonucu Valilik tarafından karşılandı.
Artık kendi yerlerinde, kendi binalarında ikamet etmekteydiler.
Binanın mefruşat ve araç gereçleri tamamlanmıştı. 240 m2’lik binada Başkan Odası, Kütüphane, Bilgisayar İnternet Odası, Tekstil Odası, El Sanatları Odası, Misafir Sporcu Odası bölümleri mevcuttu.
Artık kendi yerlerinde ve güzel bir şekilde düzenlenmiş yerinde hizmetine beraberinde gönüllü engelli arkadaşlarıyla hizmetine devam ediyor Mesut Kesin.
Haftanın beş günü açık olan merkezden günde ortalama 50 engelli bireyin tüm talepleri için kayıtlar alınıyor ve çözümü üzerinde duruluyor.
Bizi kapıda karşılayan öğrencim ve Hakkâri Bedensel Engelliler Derneği Başkanı Mesut Keskin haklı gururla yeni yerini bize gezdirerek çalışmaları hakkında bu bilgileri verdi.
İtinayla ve güzelce döşenmiş odasında ve duvardaki derneğin faaliyetlerini gösterir fotoğraflarının bulunduğu duvarın karşısında ve almış oldukları madalyaların dizili olduğu yerde bir kez daha bize gösterdi ki asıl engelli onlar değil bu çalışmalara kayıtsız kalan yıllardır bu çalışmaları görmezden gelen bizlermişiz.
Bize bunu hatırlattığın için teşekkür ederim sevili Mesut.
Senin gibi bir öğrencimin olmasından büyük mutluluk duydum.
Başarılı çalışmalarının devamını dilerken geçte olsa her daim yanında olacağımı bilmeni isterim.
