Yeniden başa dönüyoruz.
Umutlandığımız ama umudun Kaf dağının ardında olduğunun bilincindeyiz.
Bayram günü Yüksekova İkiyaka köyüne gelen İçişleri Bakanı Süleyman Soylu burada yaptığı konuşmada Yüksekova halkına bir kez daha Cumhurbaşkanının Yüksekova ilçesinin il olacağı müjdesini yinelemiş ve hayırlı uğurlu olsun temennisinde bulunmuştur.
Haziran ayı içerisinde Ankara’ya giden STK yetkilileri, siyasiler ve halktan bir kesim adeta Ankara’da kamp kurmalarına rağmen Sayın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından kabul edilmemiş ve TBMM’de ayaküstü bir görüşme yaşanmıştır.
Zordur.
Devletin en üst organının aldığı bir kararı gözden geçirmek ve bu kararından vazgeçirmek suyun ters akması kadar imkânsızdır.
Bu ilin talihi kaderi kötü yazılmıştır. Bu ili kuran atalarımız yanlış yerde ve zamanda bu şehri kurmuşlardır. Kuş uçmaz kervan geçmez yer dedikleri burası olsa gerek. Onlar zamanında güvenilir ve zapt edilmeyen cengâverler şehri Hakkâri 20 ve 21 yüzyıllarda çıkmaz sokak durumunda kalmış ve kendi yağında kavrulmaya çalışılmıştır.
Halkın öncelikli gelir kapısı hayvancılık iken 1984 Şemdinli baskını ve akabindeki yıllarda PKK’nin yoğun saldırılarıyla köyler boşaltılmış ve buralar insansızlaştırılmaya çalışılmıştır. Yüzlerce ölü ve binleri bulan yaralılar sonucu hayat durmuş gözyaşları sel olmuş ve yuvalar dağılmıştır. Bu da zaten geri ve mahrumiyet şehri olan Hakkâri’ye darbelerin en büyüğünü vurmuş ve bu kez il için öncelikli sorun güvenlik olmuş ve politikalar buna göre şekillenmiştir.
Güvenliğin olmadığı yere hizmet ve yatırımların gelemeyeceğiaşikardır. Hele ki 1991 yılında iki ilçemizin (Beytüşşebap ve Uludere) Şırnak'ın il yapılıp buraya bağlanması bize yapılan en büyük darbe olmuştur.
Bir an için yüzleri bulan köyler boşaltılmış ve on binlerce aile ve yüz bini bulan bir göç yaşanmıştır. Hayvancılık bölgesi olan bu yer hayvanlar zaruretten ve yok pahasına elden çıkarılmış ve insanlar bir an için üretimden tüketime ve muhtaç duruma bırakılmışlardır. Bu da insanları devlete karşı bir öfkeye sevk etmiş ve yarınlarından umutsuz ve mutsuz insanları yaratmıştır.
Her ne kadar aradan geçen beş-on yıldan sonra köy tazminat paraları verilmiş ise de bu paralar gerekli yerlere ulaşamamış ve ev, araba ve eziklik duygu egosunun tatmininde kullanılmış ve ilin kalkınmasına katkı sunamamıştır.
Şehir çarpık bir yapılanmaya gidilmiş, belediyenin de acizlik ve başa çıkamaması sonucu alt yapıdan mahrum ve hiçbir hizmetin giremediği mahalleler oluşturulmuştur. Bu da zaten yaşanmaz olan kenti daha bir yaşanmaz kılmıştır.
Düşünün hizmetin olmadığı ve öncelikli sorunun güvenlik olduğu bu yerde kalkınmanın ve hizmetin, şehirleşmenin nesinden bahsedersiniz?
Kısacası dostlar iş oldubitti gibi. Yüksekova hızla şehirleşmeye ve il olmaya doğru yol alırken Hakkâri kara bahtını düzeltmeye, aç tavuk kendini darı deposunda sanır misali il kalmayla avutmuş durumda.
Ne dersiniz?
Umutları tükettik mi?
